Στα Βαθη του Σηκουανα (Under Paris) – 2024

Δράμα, θρίλερ, περιπέτεια

Πρωτότυπος τίτλος: Sous la Seine (2024)

Σενάριο: Yannick Dahan, Xavier Gens, Maud Heywang, Yaël Langmann

Σκηνοθεσία: Xavier Gens

Χώρα παραγωγής: Γαλλία

Διάρκεια: 104΄

Εμφανίζονται: Bérénice Bejo, Nassim Lyes, Léa Léviant, Sandra Parfait, Aksel Ustun, Aurélia Petit, Marvin Dubart

ΣΥΝΟΨΗ

Στα ανοιχτά του Ειρηνικού μια ομάδα δυτών έρχεται αντιμέτωπη με έναν υπερμεγέθη καρχαρία και δέχεται θανατηφόρα επίθεση. Τρία χρόνια αργότερα μια διασωθείσα θα χρειαστεί να βοηθήσει τις γαλλικές αρχές, καθώς ο καρχαρίας κινείται πλέον στα νερά του Σηκουάνα. Το Παρίσι ετοιμάζεται να φιλοξενήσει κολυμβητικούς αγώνες τριάθλου την ώρα που κάτι απειλητικό βρίσκεται στα βάθη του ποταμού.

--------------------

Το Under Paris (ή Στα Βάθη του Σηκουάνα) σκαρφάλωσε στις πρώτες θέσεις του ελληνικού Netflix. Ξέρω ότι αυτό συνήθως είναι παραπλάνηση, αλλά τσιμπάω κάθε φορά. Και ήταν η καλύτερη χειρότερη επιλογή που μπορούσα να κάνω.

Εξηγούμαι: το logline ήταν πολλά υποσχόμενο. Υποθέτω ότι οι δημιουργοί της ταινίας, όταν έκαναν pitching, ίσως να εντυπωσίασαν, ίσως να φάνηκε καλή ιδέα ένα remake του Jaws ή ακόμα και να είχε μια εμπορική προοπτική εν όψει των προσεχών Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Και πράγματι η ιδέα είναι μια χαρά.

Στην υλοποίηση δε δούλεψαν αρκετά πράγματα. Εξαρχής υπάρχει μια απίθανη σύμπτωση. Ένας καρχαρίας επιτίθεται στον Ειρηνικό, από την επίθεση σώζεται μια γυναίκα και -ω του θαύματος!- τρία χρόνια μετά συναντιούνται στο Παρίσι (άμα σε θέλει…). Αλλά αυτό προσπερνιέται.

Ας πάμε στα spoiler (αν θες να τη δεις, μη συνεχίζεις την ανάγνωση – αν δεν πολυψήνεσαι, σε βγάζω από τον κόπο).

Ξεκινάω σεναριακά. Δεν υπάρχει ούτε ένας χαρακτήρας που να ενεργεί λογικά. Όλοι κάνουν κακές και αλλοπρόσαλλες επιλογές. Δεύτερον, εξαιρετικά αφελής ιδέα να ανατινάξεις ένα ποτάμι. Κι άντε το ανατίναξες, από τις αναταράξεις ενεργοποιήθηκαν βόμβες από τον Β’ Παγκόσμιο (γιατί τόσα χρόνια δεν ενεργοποιούνταν;). Κι άντε έσκασαν κι αυτές, πώς δημιουργήθηκε τσουνάμι; Και άντε πες συμβαίνει, πού βρέθηκε όλο το νερό, ώστε να πλημμυρίσει τελικά όλο το Παρίσι; Τελικά, αναρωτιέσαι “editor υπήρχε;”

Τα εφέ… δύσκολα μπορείς να δεχθείς ότι τα εφέ είναι ίδιου επιπέδου (επιεικής είμαι) με το προ 50ετίας Jaws. Ο καρχαρίας φαίνεται ξεκάθαρα ψεύτικος, οι επιθέσεις του δε μπορούσαν να αποδοθούν πειστικά, οπότε η ταινία απέφευγε την πολλή έκθεση, οι εκρήξεις φωνάζουν από μακριά κακό cgi. Κράτησα για το τέλος τη σκηνή που ο καρχαρίας πετάει στον αέρα το φουσκωτό της “ποτάμιας αστυνομίας” (sic), κυρίως γιατί δεν έχω λόγια.

Υποτίθεται ότι κάπου υπάρχει ένα οικολογικό μήνυμα, αλλά οι πιο αντιπαθητικοί χαρακτήρες της ταινίας είναι οι ακτιβιστές. Και η απεικόνισή τους είναι προβληματική. Αλλά και οι υπόλοιποι χαρακτήρες δίνονται στερεοτυπικά, μονόπλευρα, σχεδόν ως καρικατούρες.

Αν ήταν b-movie, θα τα έσπαγε, αλλά κόστισε €20-25εκ. Αντιλαμβάνομαι ότι η συνεχής αύξηση του υλικού είναι ο κινητήριος μοχλός του Netflix, αλλά...

ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ; Το netflix έχει και το Jaws.