Η Γυναικα στο Παραθυρο
Δράμα μυστηρίου
Πρωτότυπος τίτλος: The Woman in the Window [2021]
Σενάριο: Trace Letts
Σκηνοθεσία: Joe Wright
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Διάρκεια: 101΄
Εμφανίζονται: Amy Adams, Gary Oldman, Anthony Mackie, Fred Hechinger, Jullianne Moore
ΣΥΝΟΨΗ
Η Anna Fox υποφέρει από κατάθλιψη και αγοραφοβία. Αναγκάζεται να παραμείνει μέσα στο σπίτι αδυνατώντας να βγει ακόμη και στην ταράτσα του σπιτιού της. Από το παράθυρό της παρακολουθεί όλη τη γειτονιά, μέχρι που γίνεται μάρτυρας ενός φόνου στο απέναντι διαμέρισμα. Ωστόσο, οι γείτονες προσπαθούν να την διαψεύσουν. Τώρα κόντρα σε όλους πρέπει να αποδείξει τι είδε, πριν η ιστορία γυρίσει όλη εναντίον της.
--------------------------
Η ταινία είναι μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του A. J. Finn. Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ψυχογιός, με ένα εξώφυλλο που το έχεις δει παντού. Επίσης, πρέπει εξαρχής να σημειωθεί ότι η ταινία, όταν ακόμη βρισκόταν στο στάδιο του post production, προβλήθηκε σε έναν κλειστό κύκλο θεατών, οι οποίοι επεσήμαναν ότι όλη η πλοκή είναι μπερδεμένη και δεν ακολουθείται εύκολα. Οι συντελεστές ξαναμπήκαν στα στούντιο για γυρίσματα και εξομάλυναν κάπως το τελικό αποτέλεσμα.
Αν λοιπόν κρίνω από αυτό το τελικό αποτέλεσμα μπορώ να μαντέψω πού έγινε το μπέρδεμα. Το πρώτο 45λεπτο είναι όντως κάπως χάσιμο, πράγμα που φέρνει την παρακολούθηση στα όρια του βαρετού. Όμως, όταν καταλαβαίνεις πού πάει το πράγμα, η κατάσταση αλλάζει. Τα plot twist (ναι, πληθυντικός) έσωσαν όχι μόνο την ταινία αλλά και το ενδιαφέρον του θεατή.
Αν και σχεδόν είχα αποφασίσει ότι αυτή η ταινία δεν είναι για τα γούστα μου κι ότι με μπερδεύει (όχι αποκλειστικά ως προς την πλοκή, μα και ως προς το genre: λίγο δράμα, λίγο τρόμου, λίγο μυστηρίου…), οι ανατροπές της ιστορίας με κράτησαν εκεί. Βρήκα πολύ καλό το τόξο μεταβολής, δεν περίμενα κάποιες ενέργειες συγκεκριμένων χαρακτήρων και στο τέλος η ιστορία έκλεισε όπως πρέπει να κλείνουν όλες οι ιστορίες.
Η Amy Adams (η Lois Lane του Superman) ως χαρακτήρας βρίσκεται κοντά στον χαρακτήρα που υποδυόταν στο Sharp Objects προ λίγων ετών. Πείθει γενικά στον ρόλο που αναλαμβάνει να υποδυθεί. Μα περισσότερο πείθει ότι ως Anna Fox προσπαθεί να επουλώσει τα τραύματα του παρελθόντος.
Συνολικά, η ταινία έχει κάτι κλειστοφοβικό (πώς αλλιώς;) και εκ των προτέρων ξέρεις πως τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται. Οπότε το ταμείο κλείνει θετικά.
ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ; Έχει κάτι από ταινία τρόμου των ΄90s. Αν αυτό το βρίσκεις θετικό, τότε ναι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου