Ali Land – Η Καλή και η Κακή
Τίτλος πρωτότυπου: Ali Land - Good Me, Bad Me (2017)
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη
Έτος ελληνικής έκδοσης: 2017
Σελίδες: 378
ΣΥΝΟΨΗ
Η μητέρα της Άννι είναι μια μεθοδική και σαδίστρια serial killer. Εργάζεται σε ένα ίδρυμα για κακοποιημένες γυναίκες. Εκεί παρουσιάζει τον καλό της εαυτό και κερδίζει εύκολα την εμπιστοσύνη κάποιων μητέρων που της δίνουν τα παιδιά τους. Τα παιδιά καταλήγουν φυλακισμένα, κακοποιημένα και τελικά δολοφονημένα. Η 15χρονη Άννι, μάρτυρας σε όλα αυτά, καταδίδει την μητέρα της. Τώρα πρέπει να βρεθεί απέναντί της στο δικαστήριο. Αλλά δεν είναι τόσο εύκολο. Γιατί το αίμα νερό δεν γίνεται.
Και αναρωτιόμουν τι απέγινε η Gillian Flynn; Πού χάθηκε αυτή η ψυχή; Μας έδωσε τα Αιχμηρά Αντικείμενα, τον Σκοτεινό Τόπο, το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε, το Χέρι που Κινεί τα Νήματα και μετά; Έκτοτε απολαμβάνει τις δάφνες της. Δεν λείπουν όμως οι επίγονοι. Τέτοια είναι η περίπτωση της Ali Land.
Η Καλή και η Κακή είναι το ντεμπούτο της Βρετανίδας Ali Land. Βέβαια, η Land δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην ψυχική υγεία και δη στα παιδιά και τους εφήβους. Και να λοιπόν που δημιουργείται σιγά-σιγά κι εκ των προτέρων ένα μοτίβο. Ξέρεις τι να περιμένεις.
Η Άννι -πλέον ονομάζεται Μίλι- προσπαθεί να αποκτήσει μια καινούργια ζωή. Η προσαρμογή της στην (προσωρινή) ανάδοχη οικογένεια δεν είναι εύκολη υπόθεση. Κάτω από τον φλοιό της οικογενειακής θαλπωρής κρύβονται παθογένειες. Ένας πατέρας απορροφημένος στην δουλειά του, μια άπιστη μητέρα και μια αυτάρεσκη κόρη. Αυτοί αποτελούν πια την οικογένεια της Μίλι. Από κει ξεκινά και η αφήγηση.
Η Μίλι θέλει να κάνει μια νέα αρχή, αλλά δεν μπορεί να αφήσει πίσω της τις εικόνες του παρελθόντος. Άλλωστε, εκκρεμεί και η δίκη της βιολογικής της μητέρας. Η Μίλι πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με την εγκληματία μητέρα της, αλλά κυρίως πρέπει να αντιπαλέψει τους προσωπικούς της δαίμονες. Γιατί το παρελθόν της την στοιχειώνει.
Η αφήγηση είναι πρωτοπρόσωπη. Ουσιαστικά, διαβάζουμε τις συνειρμικές σκέψεις της έφηβης ηρωίδας, βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια της. Αλλά τα ‘χει κι αυτή τα μυστικά της. Ο λόγος ρέει αβίαστα, χωρίς πολλά φτιασίδια και περίτεχνες αφηγήσεις. Δεν ξέρω πως αλλιώς θα μπορούσε να πει την ιστορία της παρά μόνο μέσα από την εύθραυστη συνείδηση της Μίλι. Κατά τ’ άλλα, η γραφή της Land είναι ωμή, κυνική κι ειλικρινής. Γραφή σεναριακή.
Στο τέλος συμπάσχουμε με την ηρωίδα. Όχι γιατί είναι αδικημένη, καλή ή ηθική. Συμπάσχουμε γιατί είναι άνθρωπος με παρελθόν, καλή και κακή σε σύγκρουση. Και γιατί η αφήγηση είναι τέτοια που δεν μπορούμε παρά να συμπάσχουμε. Κι αποστρεφόμαστε την μητέρα της, η οποία λάμπει δια της απουσίας της. Όπως αποστρεφόμαστε την Φίμπι, την βιολογική κόρη της οικογένειας.
Αν το κλείσιμο, η λύση του δράματος, οι τελευταίες 50 σελίδες, ήταν στο ίδιο επίπεδο με το υπόλοιπο βιβλίο θα ήταν σπουδαία κυκλοφορία. Κάπου στο τέλος μου τα χάλασε. Είχε ανέβει τόσο ο πήχης και η ένταση που περίμενα φρενίτιδα εξελίξεων. Αντ’ αυτού διάβασα μια εκδοχή της υπόθεσης που είχα φανταστεί στο περίπου. Η Land έκοψε ταχύτητα χωρίς λόγο. Αλλά τερμάτισε σε καλό χρόνο, οπότε της το δίνω.
ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Αν σου άρεσαν οι δουλειές της Gillian Flynn, οπωσδήποτε. Είναι ειλικρινές, αβίαστο και ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ. Μετά από αυτό το ντεμπούτο, η Land άφησε την εργασία της σε κλινική ψυχικής υγείας. Επομένως, αναμένουμε επόμενες δουλειές.
βαθμολογία: 80/100
σχετικές αναρτήσεις:
Αιχμηρά Αντικείμενα |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου