Το Νησι των Ξωτικων [tv-series, 2022]

Σειρά τρόμου

Σεζόν: 1

Διάρκεια επεισοδίου: 22΄

Σενάριο: Stefan Jaworski

Σκηνοθεσία: Roni Ezra

Χώρα παραγωγής: Δανία

Εμφανίζονται: Sonja Steen, Adam McArthur, Ann Eleonora Jørgensen, Rasmus Hammerich, Vivelill Søgaard Holm, Peder Thomas Pedersen, Lila Nobel, Milo Campanale

ΣΥΝΟΨΗ

Μια τετραμελής οικογένεια κάνει μια εκδρομή για τις χριστουγεννιάτικες διακοπές σε ένα απομονωμένο νησί, όπου συμβαίνουν αλλόκοτα πράγματα. Στο περιφραγμένο δάσος κρύβονται πλάσματα άγνωστα και μοχθηρά. Όταν η ανυποψίαστη οικογένεια θα τα απελευθερώσει άθελά της, το κακό θα σκορπίσει στο μικρό χωριό απειλώντας τους όλους.

-----------------------------

Οι Δανοί φημίζονται για αρκετά πράγματα. Το υψηλότερο βουνό τους φτάνει τα 170 μέτρα ύψος, έχουν πολλή θάλασσα και πάνω από 400 νησιά. Βγάζουν τα παιχνίδια Lego κι έχουν καταπληκτικά πάρκα και λούνα παρκ. Θεωρούνται επίσης οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο. Έχουν την παλαιότερη σημαία και την παλαιότερη μοναρχία. Έχουν επίσης αυτήν εδώ την μίνι σειρά, που τιτλοφορείται Το Νησί των Ξωτικών και έχει ανέβει από τα τέλη Νοέμβρη στο Netflix.

Η σειρά, με πρωτότυπο τίτλο Nisser (σημαίνει Ξωτικά), αποτελείται από έξι επεισόδια μικρής διάρκειας (λίγο πάνω από 20 λεπτά έκαστο) και βασίζεται σε αντίστοιχη ταινία του 2018 με τίτλο Elves (αντίστοιχος είναι ο αγγλικός τίτλος της σειράς). Το σκηνικό είναι παρόμοιο, βρισκόμαστε παραμονές Χριστουγέννων, κάποια ξωτικά είναι είναι κλειδαμπαρωμένα, αλλά οι επισκέπτες τα απελευθερώνουν και τότε ξεκινά το πανηγύρι. Τι μπορεί λοιπόν να πάει στραβά; Το γεγονός ότι η ταινία έχει ένα ωραιότατο 1.9/10 στο imdb δεν προβλημάτισε κανέναν (κακώς).

Όλη η πλοκή εκτυλίσσεται στο απομονωμένο χωριό των λιγοστών κατοίκων. Οι ντόπιοι με τους οποίους αλληλεπιδρούν τα μέλη της τετραμελούς οικογένειας είναι ελάχιστοι (άντε να είναι τρεις-τέσσερεις) και ο χώρος περιορίζεται αισθητά. Ως προς την απεικόνιση της ζωής στην περιοχή δεν έχω άποψη, αλλά με πείθει ότι όντως κάπως έτσι θα μπορούσε να είναι.

Οι ερμηνείες είναι εντάξει, όχι τίποτε ιδιαίτερο, αλλά τουλάχιστον δεν ενοχλούν. Το σημειώνω αυτό, γιατί οι χαρακτήρες είναι κακογραμμένοι. Δεν μπορείς να ταυτιστείς με κάποιον και ακόμα και δευτερεύοντες ρόλοι είναι εντελώς άχρωμοι, χωρίς γωνίες. Και είναι περίεργο να σκέφτεσαι ότι ο ένας είναι πιο αντιπαθητικός από τον άλλο (άντε ίσως να το σώζει λίγο η μητέρα, που απλώς κάθεται στα αυγά της).

Αλλά το βασικό είναι η πλοκή. Εξαιρώ το γεγονός ότι κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ταινία (έξι εικοσάλεπτα επεισόδια, θυμίζω). Μέχρι το τέλος της ιστορίας δεν δίνονται απαντήσεις, γιατί δεν έχουν τεθεί καν οι ερωτήσεις. Πώς βρέθηκαν τα ξωτικά εκεί; Γιατί και πώς φυλακίστηκαν; Τι απέγιναν άλλοι χωριανοί; Τι συνέβη με τα ξωτικά που δραπέτευσαν; Γιατί είδα εγώ αυτήν την σειρά;

Στο τελευταίο λέω ψέμματα στον εαυτό μου ότι την είδα, αφού πείστηκα ότι είναι μια σειρά τρόμου κατάλληλη για την εποχή λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Στην Καθημερινή διάβασα άρθρο με τίτλο “Αν έψαχνες μια χριστουγεννιάτικη σειρά τρόμου, την βρήκες!” Εγώ θα προσθέσω: “συνέχισε να ψάχνεις”. Εν τω μεταξύ, τα Χριστούγεννα εξαντλούνται στο γεγονός ότι η οικογένεια ταξίδεψε στο νησί για τις γιορτές. Αυτό.

Ως προς το “τρόμου”… Η σειρά προσδιορίζεται για άνω των 13, το οποίο αυτομάτως αναιρεί τον χαρακτηρισμό “σειρά τρόμου”. Γιατί δεν ψεύδεται ως προς τις ηλικίες. Τα πάντα μοιάζουν με καρικατούρες, δεν υπάρχει ατμόσφαιρα και όλα γίνονται ανάλαφρα. Για να το πω απλά, η σειρά είναι όσο “τρόμου” θα χαρακτήριζες τα Gremlins (τα ξωτικά μοιάζουν πολύ με Gremlins, ιδίως το μικρό – ποιον κοροϊδεύω; ...το μικρό είναι Ευχούλης).

ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ; Από όλο το Netflix δεν μπορείς να επιλέξεις κάτι άλλο;