1899 [tv-series, 2022]

Σεζόν 1

Επεισόδια: 8

Διάρκεια επεισοδίων: 50’-65’

Χώρα παραγωγής: Γερμανία

Σενάριο: Jantje Friese, Dario Madrona López Gallego, Emma Ko, Jerome Bucchan-Nelson, Juliana Lima Dehne, Emil Nygaard Albertsen

Σκηνοθεσία: Baran bo Odar

Εμφανίζονται: Emily Beecham, Aneurin Barnard, Andreas Pietschmann, Miguel Bernardeau, José Pimentão, Isabella Wei, Gabby Wong, Yann Gael, Mathilde Ollivier, Jonas Bloquet, Rosalie Craig, Maciej Musiał, Clara Rosager, Lucas Lynggaard Tønnesen, Maria Erwolter, Alexandre Willaume, Tino Mewes, Isaak Dentler, Fflyn Edwards, Anton Lesser

ΣΥΝΟΨΗ

Ένα πλοίο με 1.500 επιβάτες διασχίζει τον Ατλαντικό, όταν λαμβάνει ένα μυστηριώδες σήμα. Παρεκκλίνοντας της πορείας του θα βρει ένα χαμένο πλοίο κι έκτοτε θα αρχίσουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Ο χρόνος γίνεται ρευστός και οι αναμνήσεις άλλοτε σβήνουν κι άλλοτε επανέρχονται δυναμικά. Κάθε χαρακτήρας έχει τους δικούς του λόγους να φύγει για την Αμερική. Εκεί ελπίζει ότι θα βρει τη Γη της Επαγγελίας, αφήνοντας πίσω του μίση, πάθη και αμαρτίες.

---------------------

Για να σε ενδιαφέρει να διαβάσεις κάτι για το 1899, πιθανότατα έχεις δει το Dark (κι έχεις ενθουσιαστεί – και πολύ καλά έκανες). Το 1899 όμως δεν είναι Dark. Θα μου πεις, είναι λάθος κι άδικο να συγκρίνουμε σειρές. Αλλά έχω την εντύπωση ότι οι δημιουργοί πάτησαν πάνω σε αυτή τη σύνδεση. Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Το 1899 είναι το νέο hot-item του Netflix και έκανε πρώτη παγκόσμια προβολή στις 17 Νοεμβρίου του 2022. Θα το δεις να λανσάρεται παντού, οι φίλοι σου το έχουν δει και λογικά θα φιγουράρει για καιρό στο top-10 της πλατφόρμας. Δημιουργοί της σειράς είναι εκείνοι του Dark.

Στην πραγματικότητα (κοίτα τώρα κάτι πράγματα…) ό,τι και να γράψεις για το 1899 φλερτάρει με τη ζώνη του spoiler. Αλλά ας δούμε την βασική ιστορία. Το 1899 ένα πλοίο που ονομάζεται Κέρβερος πλέει από την Αγγλία στην Αμερική. Στα ανοιχτά λαμβάνει σήμα από άγνωστη πηγή και προσεγγίζει το σημείο, όπου συναντά άλλο πλοίο της ίδιας εταιρίας. Το πλοίο ονομάζεται Προμηθέας. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ο Προμηθέας αγνοείται ήδη τέσσερεις μήνες, οπότε είναι ερώτημα πόσοι επιβάτες μπορεί να έχουν επιβιώσει. Και φυσικά [δεν είναι spoiler] δεν ζει κανένας. Σχεδόν. [Εν τω μεταξύ, ένα ζεύγος πλοίων, όπως δηλαδή Lusitania-Mauritania ή όπως -ας πούμε- Olympic-Titanic, που και τα δύο πλοία έχουν τέσσερα φουγάρα, ξεκινούν από την Αγγλία για την Νέα Υόρκη, το ένα λέγεται Προμηθέας, ο οποίος είναι Τιτάνας… πιάνεις τον συλλογισμό μου… αλλά δεν ήταν τόσο προφανές όσο νόμιζα. Φυσικά. Τίποτα δεν είναι προφανές σε τέτοιας φιλοσοφίας σειρές.]

Τα πρώτα δύο επεισόδια που εισάγουν (κυριολεκτικά και μεταφορικά) στο πλοίο-φάντασμα είναι δυνατά, έχουν ατμόσφαιρα και αρχίζουν να σχηματίζουν ένα πλαίσιο, για να κάνει ο θεατής τα σενάριά του. Εντάξει, ίσως το πρώτο να πάει κάπως αργά, αλλά αν δεις ολόκληρη τη σειρά, θα διαπιστώσεις ότι όλα πάνε αργά.

Κι εδώ είναι η πρώτη ένσταση.

Στο Dark πατούσες pause και ταξινομούσες τα γεγονότα. Αν έχανες πέντε λεπτά, ένιωθες ότι δύσκολα θα ξαναμπείς στην πλοκή. Στο 1899 μπορείς, χωρίς pause, να φτιάξεις ένα τοστ για την λιγούρα χωρίς τύψεις. Η μισή σειρά είναι fillers που δεν δίνουν πολλά στην πλοκή. Μια εγκυμοσύνη που δημιουργεί δυσκολίες, ομοφυλοφυλικό σεξ, ετεροφυλικό σεξ, σκηνές ζηλοτυπίας, σταθερά πλάνα σε απροσδιόριστους τόπους, αποτυχημένα ραντεβού, μια μικρή πυραμίδα που -άγνωστο γιατί- δεν απασχολεί κανέναν – και γιατί δεν κλειδώνει κανείς τις πόρτες της καμπίνας του; Με άλλα λόγια, με λίγη καλή κοπτοραπτική, γινόταν μια ωραιότατη δίωρη ταινία.

Αν όμως όλες οι υποπλοκές αποσκοπούσαν στη συναισθηματική εμπλοκή του θεατή με τους χαρακτήρες, αυτό δε δούλεψε. Συμβαίνουν πράγματα σοκαριστικά (μην μπούμε σε λεπτομέρειες) και παρόλα αυτά δεν αφήνουν το αποτύπωμα που θα έπρεπε. Κάποιες σκηνές, ενώ είναι πολύ δυνατές και εξαιρετικά δοσμένες, μοιάζουν να χάνονται μέσα στη γενικότερη φλυαρία της σειράς.

Κι εκεί που νομίζεις ότι όλα αυτά δεν οδηγούν πουθενά, έρχεται το τελευταίο τέταρτο που συμβαίνει όλη η πλοκή του επεισοδίου. Πολύ ωραία μουσική παρεμπιπτόντως. Μάλιστα, τα τραγούδια (κομματάρες όπως Don’t fear the reaper, Child in time, Starman, White rabbit κ.α.) δεν παίζουν απλώς στους τίτλους τέλους, αλλά κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, κάτι που δίνει ένταση και ρυθμό στα όσα δραματικά συμβαίνουν. Καλή επιλογή συνολικά, αλλά το βλέπεις από μακριά το cliff-hanger.

Συνολικά, η σεζόν ως προς την πλοκή είχε φθίνουσα πορεία, αν και κανείς μάλλον δε συμφωνεί σε αυτό. Ο λόγος ήταν ότι, όσο μπερδευόταν το κουβάρι, δεν ερχόταν ένα στοιχείο που και που, για να σε εμπλέξει στο τι γίνεται. Σαν να σου έδωσαν ένα sudoku με δυο αριθμούς πάνω και στο τέλος -αφού άκρη δεν έβγαλες- να σου το έδωσαν λυμένο. Και δεν με έπεισε ότι κολλάει κάπως η πλατωνική αλληγορία του σπηλαίου.

Επόμενη ένσταση. Ίδια μανιέρα με το Dark. Ένας μηχανισμός, μπρος και πίσω στο χρόνο, ένας περίεργος ταξιδιώτης, μέχρι και ίδιοι ηθοποιοί. Άλλωστε, οι περισσότεροι είναι γνωστοί από παραγωγές του Netflix. Πάντως, οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, ακόμη και στους πιο περιορισμένους ρόλους.

Και μιας και πιάσαμε τους ηθοποιούς, ας δούμε και τους χαρακτήρες. Ένας Γερμανός καπετάνιος, μια γκέισα από το Χονγκ Κονγκ, ένας Γερμανός τραμπούκος που κυκλοφορεί πάντα δαρμένος, ένας πλούσιος Ισπανός ομοφυλόφιλος, ένας Γάλλος αξιωματικός, ένας υποπλοίαρχος που μοιάζει με τον Conor McGregor, μια πλούσια Αγγλίδα, μια φτωχή οικογένεια από τη Δανία, ένας ιερέας, ένας που υποδύεται τον ιερέα… Ενδιαφέρον; Μάλλον. Περίεργο; Σίγουρα. Αλλά το πιο περίεργο είναι η συνεννόηση και η αλληλεπίδραση μεταξύ των χαρακτήρων (ο καθένας μιλά στη γλώσσα του). Κι όμως γίνεται. Ιδίως αν προσέξεις τους διαλόγους… [προσπέρνα κάμποσα λάθη στους υπότιτλους]

Είναι σπουδαία παραγωγή τεχνικά; Φυσικά. 10 εκατομμύρια δαπανήθηκαν για την πρώτη σεζόν. Η φωτογραφία είναι εξαιρετική, τα εφέ και η ατμόσφαιρα είναι άψογα, η σκηνοθεσία εξίσου καλή. Γενικά, όλη η ομάδα φαίνεται ότι έχει το know how. Γι’ αυτό και το βλέπεις μονορούφι (βοηθάει και το cliff-hanger που είπαμε) απολαμβάνοντας τις εικόνες που ξετυλίγονται μπροστά σου. Αρκετά αξιόλογα είναι και τα horror στοιχεία που σκάνε από ΄δω κι από ΄κει. Οπότε, εννοείται ότι είναι μια πολύ καλή σειρά. Αλλά μάλλον overhyped.

Στο τέλος δόθηκαν αρκετές απαντήσεις – όχι αυτές που θα ήθελα, αλλά δε θα με ρωτήσουν κιόλας. Είναι ξεκάθαρο όμως ότι η σεζόν έκλεισε με αρκετά ερωτήματα αναπάντητα και σίγουρα όχι με οριστικό τέλος. Φημολογείται ήδη ότι θα ακολουθήσουν άλλες δύο σεζόν*. Θα τις περιμένω, γιατί πιστεύω ότι τα κομμάτια θα κολλήσουν καλύτερα και όλο αυτό θα βγάλει κάπου που θα με εκπλήξει. Άλλωστε, από τους συγκεκριμένους δημιουργούς περιμένω τα πάντα – ακόμη και το τέλος της πρώτης σεζόν να ήταν μέρος του σχεδίου.

ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ; Αφού θα την δεις έτσι κι αλλιώς. Ειδικά αν σου άρεσε το Dark. Αλλά να θυμάσαι ότι το Dark ήταν έξυπνο, το 1899 είναι πονηρό.

*UPDATE: Λίγες μέρες μετά ανακοινώθηκε αιφνιδίως ότι δεν θα υπάρξει επόμενη σεζόν και το πρόγραμμα διακόπτεται. Οι λόγοι δεν διευκρινίζονται.