Jørn Lier Horst – Πρωτογονο Ενστικτο

Πρωτότυπος τίτλος: Jørn Lier Horst – Hulemannen (2013)

Εκδόσεις Διόπτρα

Μετάφραση: Δέσποινα Παπαγρηγοράκη

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2017

Σελίδες: 464

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας γείτονας του Βίστιν βρίσκεται νεκρός καθισμένος στην πολυθρόνα του επί τέσσερις μήνες. Με αφορμή αυτό η Λίνε, η κόρη του επιθεωρητή, αναλαμβάνει να γράψει ένα άρθρο για την μοναξιά και την αποξένωση. Την ίδια στιγμή ένα πτώμα βρίσκεται σε αποσύνθεση και πιθανόν να συνδέεται με τις εξαφανίσεις και τις δολοφονίες έξι γυναικών. Ο Βίστιν πρέπει να ενώσει τα κομμάτια και να βγάλει άκρη με τα στοιχεία να έχουν χαθεί στο πέρασμα του χρόνου.

-------------------------------

Επιστρέφουμε με Horst και επιθεωρητή Βίστιν. Αναφερθήκαμε ξανά σε αυτούς στα Κυνηγόσκυλα και στο Έγκλημα στα Φιόρδ. Το Πρωτόγονο Ένστικτο είναι το ένατο βιβλίο της σειράς με τον Βίλιαμ Βίστιν και -αν δεν κάνω φοβερό λάθος- από τον Horst και την σειρά του Βίλιαμ Βίστιν μάς απομένει στα ελληνικά μόνο το Αδιέξοδο (δέκατο στην πρωτότυπη σειρά). Σωστά; Όχι. Εκεί είχα μείνει κι αυτά προμηθεύτηκα. Οι εκδόσεις κινήθηκαν ταχύτατα κι έχουμε ακόμα τον Άνθρωπο της Νύχτας, τον Φάκελο Καταρίνα, τον Φάκελο Κλάουζεν και το πιο πρόσφατο στα ελληνικά Απομεινάρια Θανάτου (σαν να λέμε “πάλι σε έξοδα θα μπούμε”). Πάντως, όσο είναι εφικτό αποκτώ σιγά-σιγά μια ευρύτερη εικόνα για την όλη κατάσταση.

Και μπορεί το Πρωτόγονο Ένστικτο να ήταν ακατάλληλο ως περιβάλλον για καλοκαιρινό ανάγνωσμα (η πλοκή τοποθετείται Δεκέμβριο στη χιονισμένη Νορβηγία ή απλά δες το εξώφυλλο), αλλά το περιεχόμενο ήταν ό,τι έπρεπε. Για να το πω εξαρχής λοιπόν, το Πρωτόγονο Ένστικτο μού φάνηκε το καλύτερο μέχρι τώρα. Ο πρωτότυπος τίτλος Hulemannen στα νορβηγικά σημαίνει άνθρωπος των σπηλαίων (ελπίζοντας πάντα ότι το google translate κάνει δουλειά), οπότε το Πρωτόγονο Ένστικτο το “βλέπω”, αλλά -χωρίς να έχω καμιά εξειδικευμένη γνώση επί του θέματος- όλα τα ένστικτα πρωτόγονα δεν είναι; Τέλος πάντων.

Το ζήτημα της αποξένωσης και της μοναχικότητας με το οποίο καταπιάνεται ο συγγραφέας έχει ενδιαφέρον και θέτει έναν προβληματισμό. Θα μπορούσε ίσως να το κλείσει κάπως καλύτερα, αλλά αυτό δε μειώνει το ενδιαφέρον που θέτει το ερώτημα στον αναγνώστη.

Ο Βίστιν ως χαρακτήρας φαίνεται πιο δουλεμένος και τον ακολουθείς βήμα-βήμα. Θα εμπλακεί βέβαια και το FBI [έλα, σιγά το spoiler], αλλά κυρίως για να “δέσει” η ιστορία με τα αγνοούμενα κορίτσια. Οι τύποι από το FBI περνούν λίγο αδιάφοροι ως χαρακτήρες, αλλά η δουλειά γίνεται. Το γεγονός ότι ο Βίστιν και η Λίνε “τρέχουν” τις δυο ιστορίες παράλληλα δίνει έξτρα πόντους, γιατί και τις δυο θέλεις να τις παρακολουθήσεις. Από τη μία, έχουμε το procedural της αστυνομίας κι από την άλλη, την δημοσιογραφική έρευνα.

Συνολικά, η ιστορία είναι σωστά τοποθετημένη και η πλοκή έχει ρυθμό – όχι ιδιαίτερα γρήγορο και έντονο. Αλλά τα μικρά κεφάλαια, τεσσάρων-πέντε σελίδων, κάνουν την ανάγνωση ρέουσα και “εύκολη”.

Ο Horst δεν αποφεύγει τα κλισέ, αλλά μεταξύ μας η αστυνομική λογοτεχνία από τον Βορρά κάνει κύκλους, το ξέρεις και το περιμένεις. Δεν είναι λοιπόν τόσο το πλαίσιο, αλλά ο τρόπος που αυτό δομείται και περιγράφεται. Και σε αυτό το Πρωτόγονο Ένστικτο κερδίζει. Αν έπρεπε να εντάξω το Πρωτόγονο Ένστικτο σε μια ιεραρχία προτίμησης από το νέο κύμα του σκανδιναβικού noir, θα το έβαζα στο πάνω ράφι.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Ναι. Έχει τα προαπαιτούμενα και καλύπτει με το παραπάνω τις “ελάχιστες απαιτήσεις συστήματος”, για να δουλέψει το πράγμα.

Άλλα τα ίδιου συγγραφέα:

Έγκλημα στα Φιόρδ

Κυνηγόσκυλα