Ο Διαχειριστης [2009]

Δράμα

Σενάριο: Περικλής Χούρσογλου

Σκηνοθεσία: Περικλής Χούρσογλου

Διάρκεια: 92΄

Παραγωγή: Ελλάδα

Εμφανίζονται: Περικλής Χούρσογλου, Κατερίνα Γιουλάκη, Κώστας Βουτσάς, Ευαγγελία Ανδρεαδάκη, Ευσταθία Τσαπαρέλη κ.α.

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Παύλος είναι ένας καθημερινός μεσήλικας της βιοπάλης. Προσπαθεί να τα φέρει βόλτα με την οικογένεια και τα δύο του παιδιά και να αντιπαλέψει τις συμβάσεις του γάμου του που μοιάζει να έχει περάσει σε φάση ρουτίνας. Επειδή η μητέρα του δυσκολεύεται με την διαχείριση της πολυκατοικίας, αναλαμβάνει ο ίδιος. Μια χαλασμένη αποχέτευση όμως θα τον αναγκάσει να μπει σε χωράφια που δεν καταλαβαίνει.

------------------------

Ο Διαχειριστής γυρίστηκε το 2009 και κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2010. Σενάριο, σκηνοθεσία και πρωταγωνιστικό ρόλο ανέλαβε ο Περικλής Χούρσογλου. Για κάποιον λόγο, η ταινία επικρίθηκε και θάφτηκε από τους κριτικούς στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, απέσπασε δύο βραβεία, ένα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κι ένα στο Λονδίνο, ενώ είχε κι άλλες δύο υποψηφιότητες. Θεωρώ πάντως λίγο άδικη ή μάλλον ιδιαίτερα αυστηρή την τόση επίθεση.

Αυτό που μου άρεσε στην ταινία είναι ο ρεαλισμός της. Όσο κι αν δεν μας αρέσουν αυτές οι εικόνες, όλοι έχουμε βρεθεί σε συνελεύσεις της πολυκατοικίας κι έχουμε φάει κατάμουτρα την παράνοια που επικρατεί. Όλοι έχουμε έρθει αντιμέτωποι με προσβλητικές συμπεριφορές και “ξέρεις ποιος είμ’ εγώ;” Δε θα έπρεπε να μας ξενίζει λοιπόν. Αμφιβάλλει κανείς ότι πολλοί τεχνίτες δεν δίνουν αποδείξεις; Ή ότι τρώγονται λεφτά με εικονικά τιμολόγια;

Τέτοιους χαρακτήρες απεικονίζει Ο Διαχειριστής. Καθημερινούς, ανθρώπινους και μάλλον αδύναμους. Ο Χούρσογλου που σηκώνει όλο το βάρος της ταινίας είναι καλός. Το ίδιο ισχύει και τους μεγάλους Βουτσά και Γιουλάκη. Το σχήμα κύκλου, αν μπορώ να το πω έτσι, μεταξύ αρχής και τέλους μού θύμισε στη φιλοσοφία του κάτι από την μικρού μήκους Έλσα.

Φιλοδοξία τελικά της ταινίας -εικάζω ότι- είναι η κρίση ταυτότητας που παθαίνει ένας άνδρας μέσης ηλικίας. Ο πρωταγωνιστής καλείται να διαχειριστεί όχι τα προβλήματα της πολυκατοικίας, αλλά την σχέση του με τους γύρω του: την εξάρτηση της μάνας του, τις παθογένειες της δημόσιας ζωής, τις πατρικές υποχρεώσεις και την αναζωπύρωση του βαλτωμένου γάμου του. Το παλεύει φιλότιμα, όχι πάντα με θετικά αποτελέσματα.

Σε γενικές γραμμές, η ταινία είναι του 2009 και φαίνεται. Η παραγωγή θα μπορούσε να είναι καλύτερη, ο ήχος των διαλόγων είναι αδύναμος, όπως στις περισσότερες ελληνικές παραγωγές. Συνολικά, δεν είναι γυαλιστερή παραγωγή, αλλά είναι μια καλή προσπάθεια. Έχει ήδη προβληθεί από την ΕΡΤ, κάποια στιγμή την πέτυχα και στο Ertflix (αν δεν απατώμαι, δεν υπάρχει πια εκεί).

ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ; Ναι μωρέ, είναι αρκετά καλή. Ενδεχομένως να έχει αδυναμίες, αλλά περνά τον πήχη.