[ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ] – Στον ισκιο του βασιλια

Εκδόσεις Κλειδάριθμος

Επιμέλεια: Κυριάκος Αθανασιάδης

Έτος έκδοσης: 2017

Σελίδες: 247

ΣΥΝΟΨΗ (από το οπισθόφυλλο)

Μία ανθολογία διηγημάτων πάνω στην παράδοση του Στίβεν Κινγκ που γράφτηκαν ειδικά γι’ αυτή την έκδοση από καταξιωμένους Έλληνες συγγραφείς. Ένα βιβλίο-έκπληξη, αφιερωμένο στον Πιστό Αναγνώστη του αδιαφιλονίκητου Βασιλιά του Τρόμου, αλλά και σε όποιον αγαπά και παρακολουθεί τη σύγχρονη ελληνική πεζογραφία. Λαβύρινθοι και παλιά βιβλία… καθ’ έξιν δολοφόνοι… τέρατα και ζωντανοί εφιάλτες… το παρελθόν και το μέλλον… η τρέλα… η μοίρα… η απόγνωση… Όλα τα υλικά του τρόμου είναι εδώ. Και κόβουν!

-------------------------------

Στον Ίσκιο του Βασιλιά. Ποιου βασιλιά; Του King. Του Stephen King, βεβαίως βεβαίως. Ενδιαφέρουσα δουλειά. Δεκαέξι Έλληνες συγγραφείς γράφουν από ένα διήγημα αποκλειστικά γι’ αυτήν εδώ την συλλογή. Φιλόδοξο πρότζεκτ, που όμως δεν χάνει τον χαβαλέ του. Και λέγοντας “χαβαλέ” εννοώ ότι τα διηγήματα (άλλα λιγότερο κι άλλα περισσότερο) αποπνέουν γενικά χαλαρή, δημιουργική διάθεση, όπως αρμόζει άλλωστε σε μια συλλογή που φτιάχνεται για να τιμήσει μια ολόκληρη λογοτεχνική κληρονομιά.

Διαβάζοντάς το είχα την ίδια αίσθηση που είχα όταν άκουγα compilation cd με διασκευές προς τιμήν κάποιου. A tribute to… Δεν ήταν πιστές αναπαραγωγές, αλλά έδιναν μια νέα οπτική σε ένα ήδη καταξιωμένο καλλιτεχνικό προϊόν. Έτσι, το σημαντικό δεν ήταν η πιστότητα, αλλά πάνω απ’ όλα η διασκέδαση. Δεν ετίθετο θέμα, ο Dio ήταν κορυφαίος στο Rainbow in the Dark, αλλά η εκδοχή των Division είχε ενδιαφέρον. Δεν ήταν ζήτημα σύγκρισης μεταξύ Iron Maiden και Vital Remains στο The Trooper. Όμοια κι εδώ. Το θέμα δεν είναι “γράψε σαν τον King”, αλλά “τι θα λέγατε να αποδώσουμε φόρο τιμής στον King μέσα από μια σειρά πρωτότυπων διηγημάτων;”.

Την επιμέλεια αυτού του εγχειρήματος ανέλαβε ο Κυριάκος Αθανασιάδης. Αλφαβητικά διαβάζουμε Έλληνες συγγραφείς μεγάλου εύρους ηλικιών και διαφορετικών διαμετρημάτων και λογοτεχνικής προέλευσης: Ευτυχία Γιαννάκη, Κωνσταντίνος Κέλλης, Ηλίας Μαγκλίνης, Μιχάλης Μακρόπουλος, Κατερίνα Μαλακατέ, Δημήτρης Μαμαλούκας, Γιώργος Μητάς, Τζον Ντ. (ψευδώνυμο), Βασίλης Παπαθεοδώρου, Δημοσθένης Παπαμάρκος, Νικόλας Σεβαστάκης, Άρης Σφακιανάκης, Δημήτρης Σωτάκης, Νίκος Φαρούπος, Θανάσης Χειμωνάς, Κυριάκος Αθανασιάδης.

Κάποιους, όπως την Γιαννάκη, τον Μαμαλούκα ή τον Μαγκλίνη, τους έχω διαβάσει. Την δραστήρια Κατερίνα Μαλακατέ την συνάντησα ως συμφοιτήτρια σε μεταπτυχιακό. Την διαδρομή του Σφακιανάκη, του Χειμωνά ή του Αθανασιάδη την γνωρίζω. Οπότε σε όλα τούτα προστέθηκε ένας ακόμη λόγος να διαβάσω αυτή τη συλλογή. Αλλά και πάλι βασικότερο κίνητρο ήταν ο ίδιος ο Stephen King.

Τα διηγήματα έχουν έκταση από 8 έως 16 σελίδες. Δεν εντάσσονται στο ίδιο περιβάλλον, αν και τα περισσότερα έχουν ως τόπο αναφοράς την Ελλάδα. Άλλοτε με εντονότερο το μεταφυσικό στοιχείο κι άλλοτε πιο ρεαλιστικά, οδηγούν στη κάθαρση, όπως συνηθίζει o King. Σπάνια με απόλυτα ευχάριστο τέλος. Όπως συνηθίζει ο King.

Δεν θεωρώ όλα τα διηγήματα ισοδύναμα. Κάποια μου άρεσαν περισσότερο από άλλα. Κάποια είχαν ένταση και κλιμάκωση, κάποια ήταν πιο άνευρα κι ουδέτερα. Το διήγημα με τίτλο Πρόσκληση σε γεύμα (Μαμαλούκας) είχε αληθοφάνεια και θύμιζε hard-boiled, ενώ η Προνύμφη ήταν κάπως αυτοαναφορικό ως προς την συγγραφή. Βρήκα οικείο το περιβάλλον στα Άσπρα Σπίτια (Μαλακατέ) κι ενδιαφέρον το ανοιχτό τέλος στο Έλληνες θεοί (Γιαννάκη). Μου άρεσε η νοσηρότητα του Baba Yaga (Αθανασιάδης). Τέλος, τα Βαφτίσια και Εἴπατε τῷ βασιλεῖ αφήνουν στο τραπέζι δυο σκοτεινές ιστορίες που θυμίζουν λαϊκούς θρύλους της ελληνικής υπαίθρου.

Στα θετικά σημειώνω και το αισθητικό μέρος της έκδοσης. Στις τελευταίες σελίδες πέτυχα και προωθητικό σημείωμα για αντίστοιχη έκδοση σχετικά με τον Edgar Allan Poe (ανθολογία από ξένους συγγραφείς), Στη Σκιά του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Κάποια στιγμή θα πέσει στα χέρια μου και θα επανέλθω.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Ναι, όπως θα άκουγες έναν δίσκο με διασκευές.

βαθμολογία: 70/100