J.S. Monroe - Βρες με (πριν απο εκεινους)
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Μετάφραση: Βαγγέλης Γιαννίσης
Έτος ελληνικής έκδοσης: 2018
Σελίδες: 448
ΣΥΝΟΨΗ (από το οπισθόφυλλο)
Πριν από πέντε χρόνια, μέσα στη νύχτα, η Ρόζα προχώρησε προς την προβλήτα, κοίταξε τα φουρτουνιασμένα νερά και πήδηξε. Ήταν αριστούχος φοιτήτρια του Κέιμπριτζ και είχε μόλις χάσει τον πατέρα της. Ο θάνατός της ήταν τραγικός, αλλά όχι αναπάντεχος. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Ο ιατροδικαστής ισχυρίζεται ότι πρόκειται για αυτοκτονία. Αλλά ο σύντροφος της Ρόζας, ο Τζαρ, δεν μπορεί να την ξεχάσει. Τη βλέπει παντού. Βλέπει το πρόσωπό της ανάμεσα στο πλήθος των επιβατών ενός τρένου, τη φιγούρα της δίπλα σ’ έναν γκρεμό. Θέλει πάση θυσία να αποδείξει ότι είναι ακόμα ζωντανή. Και τότε λαμβάνει ένα email. "Βρες με, Τζαρ. Βρες με πριν το κάνουν εκείνοι".
-----------------------------
Διαβάζοντας την παραπάνω σύνοψη μαντεύεις πού πάει το πράγμα. Έτσι νόμιζα κι εγώ. Παρόλα αυτά, με την ανάγνωση του βιβλίου τα δεδομένα θα αλλάζουν και συνεχώς θα αναθεωρείς.
Η Ρόζα, μια εξαιρετική φοιτήτρια του Cambridge, πέφτει από ένα βράχο στη θάλασσα, όμως το πτώμα της δεν βρίσκεται ποτέ. Πιθανολογείται ότι αυτοκτόνησε μη μπορώντας να διαχειριστεί τον θάνατο των γονιών της και δη την αυτοκτονία του πατέρα της. Πέντε χρόνια μετά ο σύντροφός της, ο Τζαρ, ο οποίος είναι και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, όχι απλώς αρνείται να δεχθεί τον θάνατό της, αλλά ισχυρίζεται ότι την έχει συναντήσει. Μάλιστα, λαμβάνει και μυστηριώδη e-mail, ενώ βρίσκει και το ψηφιακό ημερολόγιο της Ρόζα. Πλέον πρέπει να πείσει και τους υπόλοιπους ότι η Ρόζα είναι ζωντανή. Αλλά δεν είναι ο μόνος που ασχολείται με αυτή την υπόθεση.
Ίσως λοιπόν να φαίνεται προβλέψιμο, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι αλλόκοτο κι ενδιαφέρον. Ο Monroe (το J.S. Monroe είναι ψευδώνυμο του δημοσιογράφου Jon Stock) ανά κεφάλαιο (από τα 101 συνολικά) μεταφέρει τον αναγνώστη από την σύγχρονη δράση και τις ενέργειες του Τζαρ στο ημερολόγιο της Ρόζα και μάλιστα όχι με γραμμικό τρόπο. Το ημερολόγιο πηγαίνει μπροστά και πίσω στον χρόνο, ενώ συχνά αλλάζει και το πρόσωπο της αφήγησης. Βλέπουμε λοιπόν πτυχές της ιστορίας μέσα από διάφορες οπτικές κι ως εκ τούτου αλλάζουμε συνεχώς την εντύπωσή μας για τα πράγματα.
Βέβαια, ομολογώ ότι ο τρόπος που είναι γραμμένο το ημερολόγιο με ξενίζει λιγάκι και φαίνεται ανοίκειος. Συχνά έχει αρκετά στιλιζαρισμένο ύφος και λογοτεχνική υφή, ώστε να μοιάζει πράγματι με ημερολόγιο. Επίσης, η μη συμβατική χρονική ακολουθία με μπέρδευε αρκετά, αφού τα γεγονότα παρουσιάζονται διάσπαρτα στον χρόνο.
Ωστόσο, πρόκειται για μια ιστορία που παντρεύει αρκετά διαφορετικά στοιχεία μεταξύ τους. Άλλοτε τείνει στο κατασκοπευτικό θρίλερ κι άλλοτε στο αστυνομικό δράμα με ψυχολογικές προεκτάσεις με αρκετά στοιχεία ρομαντισμού, αλλά και gore, όταν πρέπει (προειδοποίηση επί τη ευκαιρία: περιγράφονται βασανισμοί ανθρώπων και ζώων). Πάντως, οι χαρακτήρες είναι καλά δομημένοι κι έχουν βάθος κι ενδιαφέρον.
Σε γενικές γραμμές έχει ρυθμό και μάλιστα έντονο. Ίσως να κουράζουν οι πολλές λεπτομέρειες του ημερολογίου στο πρώτο μισό του βιβλίου. Κάποιες αναφορές θα μπορούσαν να λείπουν, αφού βγάζει μάτι ότι δεν έχουν καμία σχέση με την πλοκή. Κρατάω όμως ότι στο τέλος, όσο περίεργη κι αν είναι η διάρθρωση της πλοκής, βγάζει νόημα και τα κομμάτια κουμπώνουν. Αν ψάχνετε πάντως το απόλυτο happy-end, δεν θα το βρείτε εδώ (κι ευτυχώς, κατά τη γνώμη μου). Ωραία σύλληψη, φιλόδοξη προσπάθεια, ασταθής εκτέλεση.
Κάποια στιγμή, αρχές του 2020, το Βρες Με είχε κυκλοφορήσει με κυριακάτικη εφημερίδα και διαφορετικό εξώφυλλο (το εξώφυλλο της παρούσας έκδοσης το θεωρώ σπουδαίο και πολύ εύστοχο). Δεν έχω καθόλου εικόνα για εκείνη την έκδοση (να με συμπαθάτε, αλλά είμαι προκατειλημμένος με βιβλία ως “δώρα” εφημερίδων). Και μπορεί να διυλίζω τον κώνωπα, αλλά σε δύο σημεία της έκδοσης που έχω στα χέρια μου (την οποία παρεμπιπτόντως την απέκτησα σε αρκετά χαμηλή τιμή, νομίζω €5) υπάρχει λάθος. Αφενός στην σελ. 168 “ρωτάει ο Καρλ και δίνει στον Καρλ…”, αφετέρου ο Μάρτιν “χεησιμοποίησε” (σελ. 420).
ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Γιατί όχι; Καλοκαίρι είναι, σηκώνει ένα τέτοιο ανάγνωσμα που δεν υποπίπτει στην ευτέλεια του “βιβλίου παραλίας”.
βαθμολογία: 70/100
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου