Jostein Gaarder – Ό,τι Πρεπει
Εκδόσεις Λιβάνη
Μετάφραση: Κυριακή Παπαδοπούλου- Σάμουελσεν
Έτος ελληνικής έκδοσης: 2019
Σελίδες: 157
ΣΥΝΟΨΗ (από το οπισθόφυλλο)
Ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα από τον ειδικό στο είδος Jostein Gaarder. Ένα βιβλίο για το νόημα της ζωής, την αυτογνωσία και γενικά τη σημασία της ύπαρξης. Στο Πανεπιστήμιο ο Άλμπερτ γνωρίζει και ερωτεύεται την Έιριν. Τριάντα επτά χρόνια αργότερα, όταν η Έιριν βρίσκεται στη Μελβούρνη και ο Άλμπερτ είναι μόνος, μαθαίνει ένα μεγάλο μυστικό από τη Μαριάννε, τη γιατρό του. Μπορεί να συνεχίσει να ζει με αυτό που ξέρει τώρα; Ταξιδεύει στο παραμυθένιο σπίτι, το καταφύγιο του ίδιου και της Έιριν για πολλά χρόνια, και δίνει στον εαυτό του προθεσμία είκοσι τεσσάρων ωρών για να γράψει την ιστορία της κοινής τους πορείας. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να προσπαθήσει να καταλάβει και να ομολογήσει, επειδή πρόκειται να πάρει τη σημαντικότερη απόφαση της ζωής του.
-------------------------------
Ο Νορβηγός Jostein Gaarder είναι περισσότερο γνωστός για το (πολύ καλό) βιβλίο του Ο Κόσμος της Σοφίας. Γενικά, δεν εμπιστεύομαι συγγραφείς που οι τίτλοι των βιβλίων τους έχουν μια συγκεκριμένη μανιέρα: ο τάδε της τάδε. Ο Gaarder στην ελληνική μας έχει δώσει εκτός από τον Κόσμο της Σοφίας, βιβλία με τίτλους όπως Ο Πύργος των Πυρηναίων, Ο Κόσμος της Άννας, Το Μυστήριο της Τράπουλας, Το Κάστρο των Αγγέλων, Το Μυστήριο των Χριστουγέννων. Δεν είναι αντικειμενικό, αλλά μού βγάζει μια επιτήδευση που πάει να καλύψει την έλλειψη φαντασίας. Το βάζω λοιπόν στην άκρη και προχωρώ.
Στο Ό,τι Πρέπει ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Άλμπερτ, είναι ένας συμπαθέστατος κι ευφυής ηλικιωμένος που έχει χαρεί την ζωή του. Τώρα όμως, σε μια περίεργη στροφή της ζωής, πρέπει να πάρει μια μεγάλη απόφαση. Είναι ειλικρινής και αφοπλιστικός. Γράφει ένα είδος ημερολογίου, στο οποίο κάνει μια ανασκόπηση της ζωής του με τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα. Κάνει επίσης μικρές αποκαλύψεις για γεγονότα που ξεχάστηκαν. Και προσπαθεί πρώτα απ’ όλα να δώσει μιαν απάντηση στον εαυτό του.
Οπότε η νουβέλα κερδίζει πόντους με το εσωτερικό της θέμα, την ομαλή γραφή, τον ρέοντα λόγο και την μικρή αγωνία “πού το πάει” (αν και το γενικό πλαίσιο φαίνεται από τις πρώτες σελίδες). Κρατάω επίσης την όμορφη εικόνα του εξοχικού μπροστά στη λίμνη και την ανθρώπινη ιστορία, χωρίς υπερβολές, εξόφθαλμες κακουχίες και εκκεντρικές ιδιοτροπίες.
Συνολικά, το Ό,τι Πρέπει (φράση που επαναλαμβάνεται σε αρκετά σημεία στο κείμενο) συστήνεται ως “φιλοσοφικό μυθιστόρημα”. Αναφέρεται στο “νόημα της ζωής, την αυτογνωσία και τη σημασία της ύπαρξης”. Κι εκεί είναι που τα χαλάμε. Γιατί ενώ πρόκειται για ένα βαθιά συναισθηματικό βιβλίο, με εξομολογήσεις και τις σκέψεις ενός ανθρώπου που αποτιμά την ζωή του, δεν έχει κανένα από τα παραπάνω στοιχεία.
ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Μάλλον ναι. Δεν θα χάσεις, αλλά δεν θα το θυμάσαι και για καιρό. Έχει όμορφες στιγμές κι ωραίες, χαλαρές περιγραφές. Κάποια στιγμή μπορεί να κάνουμε όλοι μας έναν απολογισμό.
βαθμολογία: 70/100
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου