Jane Harper - Ξηρασια

Πρωτότυπος τίτλος: Jane Harper – The Dry (2016)

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Μετάφραση: Χίλντα Παπαδημητρίου

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2021

Σελίδες: 422

ΣΥΝΟΨΗ

Σε μια εποχή παρατεταμένης ξηρασίας η μικρή κοινότητα της Κιβάρα της Αυστραλίας βρίσκεται σε αδιέξοδο με τις εντάσεις και τον φόβο της επιβίωσης να είναι καθημερινό φαινόμενο. Όταν τρία μέλη της οικογένειας Χάντλερ βρίσκονται νεκρά, όλοι γίνονται καχύποπτοι. Ο πατέρας της οικογένειας, ο Λιουκ, φέρεται να δολοφόνησε την σύζυγο και τον έναν του γιο κι ύστερα να αυτοκτόνησε. Μοιραία ο αστυνόμος Άρον Φαλκ επιστρέφει στη γενέτειρά του για την κηδεία του παλιού του φίλου. Αλλά το κλίμα δεν είναι φιλόξενο πια και η υπόθεση θα πάρει προσωπικό χαρακτήρα.

------------------------------

Η Ξηρασία ήταν το εκδοτικό ντεμπούτο της Jane Harper. Όπως και στα επόμενα βιβλία της σειράς, η ιστορία διαδραματίζεται στις επαρχίες της Αυστραλίας και έχει ως πρωταγωνιστή τον Άρον Φαλκ.

Ως πρώτο βιβλίο της σειράς μάς δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε κάτι από τον Φαλκ, ο οποίος είναι γενικά ωραίος τύπος. Μαθαίνουμε τον λόγο για τον οποίο πριν χρόνια έφυγε από την γενέτειρά του (κι επιστρέφει τώρα για την υπόθεση της Ξηρασίας). Σημειώνω αυτήν την πληροφορία, γιατί επανέρχεται και παίζει ρόλο στην υπόθεση με την οποία έρχεται τώρα αντιμέτωπος ο Φαλκ. Οπότε, γενικά η ιστορία έχει έναν προσωπικό χαρακτήρα για τον κεντρικό ήρωα.

Αυτό που κρατάω από την Harper είναι ότι όντως μεταφέρει το κλίμα της Αυστραλίας, ένα κλίμα ξένο κι ανοίκειο σε εμάς. Αποπνέει δε έναν επαρχιωτισμό με όλες τις ιδιαιτερότητές του. Οπότε οι κινήσεις, οι σκέψεις και η νοοτροπία των χαρακτήρων εναρμονίζεται με αυτόν τον επαρχιωτισμό.

Η πλοκή και ο τρόπος που ξετυλίγεται η ιστορία κρατάει ισορροπίες και έχει ρυθμό. Δεν κάνει κοιλιά, δεν επιταχύνει ούτε επιβραδύνει. Έχει επίσης κάποια έξυπνα στοιχεία, σωστά δοσμένα, που προσθέτουν στις υποπλοκές. Συχνά, στα ίδια κεφάλαια η συγγραφέας παραθέτει μέσω flashback μια αναδρομική αφήγηση που φωτίζει το παρόν.

Κι ενώ φαίνεται σαν τυπικό whodunit αστυνομικό μυθιστόρημα, από τη μέση και μετά θίγει κι άλλα ζητήματα που σε απασχολούν κοινωνικά ή συναισθηματικά.

Συνολικά, είναι ένα πολύ καλό ντεμπούτο για το είδος που υπηρετεί. Δεν είναι εκείνο που θα σου αλλάξει τον τρόπο σκέψης, αλλά δεν θα βρεις και κάτι που θα σε χαλάσει. Έχοντας διαβάσει και τα επόμενα βιβλία της σειράς έχω ήδη αποφασίσει ότι η Harper μού ταιριάζει.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Ναι, έχει σωστές δόσεις από τα στοιχεία που ενδεχομένως ψάχνεις σε ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα.