Τονια Κοντοπουλου - Λιβελουλα

Εκδόσεις Υδροπλάνο

Έτος έκδοσης: 2021

Σελίδες: 430

ΣΥΝΟΨΗ

Σε ένα μικρό και ήσυχο νησί τρεις φίλοι θα ανακαλύψουν μια προφητεία, ένα μυστικό που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Ωστόσο, η τύχη δεν φαίνεται με το μέρος τους. Πίσω από όλα βρίσκεται μια μυστική οργάνωση που θα κάνει τα πάντα για να διατηρήσει την εξουσία και τη δύναμή της. Κι ο δύναμη του αρχηγού της θα ενισχύεται τόσο κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος.

----------------------------

Η Λιβελούλα είναι -αν δεν κάνω λάθος- η δεύτερη ολοκληρωμένη συγγραφική δουλειά της Τόνιας Κοντοπούλου. Εδώ μεταφερόμαστε κυρίως στη νήσο Λιβελούλα, μια μικρή κοινότητα στην οποία αναπτύσσονται οι χαρακτήρες. Ο δήμαρχος του νησιού είναι ένας ιδιοτελής άνθρωπος, διεφθαρμένος και ηθικά ανερμάτιστος, που χειραγωγεί ανθρώπους και καταστάσεις, για να μάθει και να εκμεταλλευτεί ένα μυστικό που φέρεται να έχει ανακαλυφθεί. Ωστόσο, το μυστικό ανάγεται στα βάθη των χρόνων κι έχει να κάνει με μια ιδιότυπη (και μεταφυσική) κληρονομιά.

Η ιστορία που συλλαμβάνει η συγγραφέας είναι πρωτότυπη κι ενδιαφέρουσα. Υπάρχει κάτι ονειρικό στην ιστορία, όπως άλλωστε υποφώσκει εξαρχής, ήδη από τον τίτλο. Άλλωστε, υπάρχει ένα μεταφυσικό υπόστρωμα, χωρίς αυτό σημαίνει ότι η μεταφυσική είναι κεντρικός άξονας της ιστορίας.

Η γραφή συνολικά είναι όμορφη και ρέουσα. Αν έχω να παρατηρήσω κάτι ως προς αυτό, είναι οι όχι και τόσο φυσικοί διάλογοι κατά σημεία (λ.χ. δεν θα έλεγε ένας νεαρός μαθητής σε έναν φίλο του ότι “υπέκυψε στα θέλγητρα μιας γυναίκας”), κάποιες -λίγες- φράσεις που νοηματικά είναι μη λειτουργικές -όχι όμως ασυνήθιστες στη λογοτεχνία- όπως για παράδειγμα “κρέμονταν κυριολεκτικά από τα χείλη της” (δις) ή “θα έτρωγαν κυριολεκτικά το νησί” (τα πλάγια γράμματα δικά μου) ή επαναλήψεις (πχ. τρεις φορές “μπορούσες να κόψεις τη ένταση με μαχαίρι”). Επίσης, υπάρχουν μικρά λαθάκια στην επιμέλεια (πχ. ότι αντί ό,τι, τελικό -ν πριν από φωνήεν), χωρίς αυτό να επηρεάζει κάπως την ανάγνωση. Ωστόσο, η γλώσσα και το ύφος είναι ταιριαστά και δένουν σε ένα σύνολο που αφήνει θετική αίσθηση κατά την ανάγνωση.

Σε αυτό συμβάλλει η πλοκή που έχει ρυθμό ιδίως στο δεύτερο μισό. Βέβαια, συμβαίνουν αρκετοί βιασμοί, σεξουαλικές ή/και σωματικές κακοποιήσεις και γενικότερη εκμετάλλευση, γεγονός που κάποιες φορές φέρνει αμηχανία. Πάντως, ως προς τον μύθο της λιβελούλας και βλέποντας τους χαρακτήρες από απόσταση μπορώ να διακρίνω συμβολισμούς κι αλληγορικές αναφορές.

Με ξένισε τέλος η διαχείριση του χρόνου της αφήγησης. Στις πρώτες εκατό σελίδες ανά τακτά διαστήματα η πλοκή πηγαινοέρχεται στον χρόνο (και στον τόπο), με αποτέλεσμα να κόβει κάπως την χρονική ακολουθία των γεγονότων και να ανακατεύει τα πρόσωπα και τις ιστορίες. Εν τω μεταξύ, η επιτάχυνση χρησιμοποιείται αρκετά, γεγονός που δυσκολεύει την παρακολούθηση της αφήγησης. Ωστόσο, από ένα σημείο κι έπειτα κι αφού έχει διαμορφωθεί το περιβάλλον της ιστορίας η αφήγηση γίνεται γραμμική με μια-δυο αναδρομές, που δίνουν πόντους στην πλοκή.

Στα θετικά θα συμπεριλάβω ακόμα και το συνολικό πακέτο, μιας και πρόκειται για μια όμορφη παρουσίαση. Ωραίο εξώφυλλο, ευκολοδιάβαστη γραμματοσειρά, ένας ανάλογος σελιδοδείκτης και γενικά μια ποιοτική δουλειά που χαίρεσαι να ασχολείσαι μαζί της.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Είναι καλοκαίρι, έχεις μια ιστορία με λαϊκή μυθολογία, διαδραματίζεται σε νησί. Οπότε γιατί όχι;