Bodies [2023]

Δράμα, μυστηρίου επιστημονικής φαντασίας

Κύκλοι: 1 (8 επεισόδια)

Διάρκεια επεισοδίων: 56΄

Σενάριο: Paul Tomalin

Σκηνοθεσία: Paul Tomalin

Χώρα παραγωγής: Μ. Βρετανία

Εμφανίζονται: Jacob Fortune-Lloyd, Amaka Okafor, Kyle Soller, Shira Haas, Greta Scacchi, Tom Mothersdale, Michael Jibson, Stephen Graham

ΣΥΝΟΨΗ

Ένα γυμνό πτώμα με μια τρύπα στο μάτι εντοπίζεται σε έναν δρόμο στο Whitechapel. Το ίδιο ακριβώς πτώμα όμως θα βρεθεί σε τέσσερις διαφορετικές εποχές: το 1890, το 1940, το 2023 και το 2053. Ισάριθμοι ντετέκτιβ καλούνται να λύσουν έναν γρίφο που ξεπερνά τη λογική κι όσα μπορούσαν να φανταστούν. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος τους (ή μήπως όχι;).

-------------------------------

Το Bodies έκανε πρεμιέρα στο Netflix στα μέσα Οκτωβρίου του 2023. Είναι μια μίνι σειρά, μίας σεζόν, που πατά στα χνάρια του Dark. Εξαρχής προκάλεσε αίσθηση και έλαβε διθυραμβικές κριτικές.

Η ιστορία καταπιάνεται (δεν είναι spoil, βγάζει μάτι εξαρχής) με τη μεταφυσική του χρόνου. Κάποιος μπορεί να πηγαινοέρχεται ή να ελέγχει καταστάσεις μέσα στον χρόνο. Έτσι, ο φακός περιστρέφεται σε διαφορετικές εποχές και προφανώς σε διαφορετικό κοινωνικό πλαίσιο. Ως προς αυτό έχει ενδιαφέρον. Είναι επίσης σαφές ότι έχει πέσει χρήμα. Αψεγάδιαστη παραγωγή, σωστή φωτογραφία, μουσική, κοστούμια και περιρρέοντας χώρος φτιάχνουν το κλίμα κάθε εποχής.

Κι εδώ αρχίζουν οι ενστάσεις. Στο πρώτο μισό της σεζόν η σειρά είναι φλύαρη και βασανιστικά αργή. Δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο επεισόδιο προσφέρουν ελάχιστα στην πλοκή και περισσότερο επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν την κατάσταση. Τα τρία τελευταία επεισόδια είναι πράγματι πολύ καλά (κάποιες ιδέες ειδικά ήταν καταπληκτικές), όπως και το πρώτο που δίνει το κατάλληλο set-up. Οπότε, ένα το κρατούμενο: θα μπορούσε να είναι μικρότερη σειρά ή μια μεγάλη ταινία.

Δεύτερον, επειδή έπρεπε να τραβήξει 8 επεισόδια, η πλοκή έχει κενά και ανεξήγητες ανακολουθίες. Κάποιες μετακυλίσεις μπρος και πίσω στον χρόνο δεν έχουν λόγο ύπαρξης και είναι δοσμένες με μια ...δημιουργική ασάφεια που δημιουργεί σύγχυση. Εν τω μεταξύ, η σειρά έχει διάσπαρτα hook (εις την κινηματογραφικήν), για να κερδίσει τον θεατή, αλλά με τρόπο όχι στιβαρό.

Ως προς την ιστορία δεν με έπεισαν επίσης τα diversity στοιχεία. Η κεντρική πρωταγωνίστρια είναι μια έγχρωμη μουσουλμάνα αστυνομικός. Ο αστυνομικός του 1890 κρύβει την ομοφυλοφιλία του, αλλά ενδίδει στο πάθος του. Στο τέλος καταπιανόμαστε με την πνευματικότητα. Τίποτα από αυτά δεν θα ήταν κακό (κάθε άλλο), αν δεν έδινε την αίσθηση του ακραία επιτηδευμένου.

Κι εν τέλει, απάντηση πήραμε; Το κλείσιμο της σειράς δεν ήταν σαφές ως προς αρκετά πράγματα (είχε προϊδεάσει λίγο πριν ότι κάτι δεν βγάζει νόημα – αλλά μακριά τα spoiler).

Επομένως, στα μάτια μου το Bodies είναι μια καλή σειρά. Αυτό, τίποτε παραπάνω. Έχει πολύ καλύτερο premise από αυτό που υλοποιεί. Όμορφη στο μάτι, πιασάρικο θέμα, αλλά έναν μήνα μετά την ξεχνάς. Καλό το Dark, αλλά ας προχωρήσουμε.

ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ; Αν σου άρεσε το σκεπτικό του Dark, να την δεις. Αλλά να έχεις υπομονή και λιγότερες απαιτήσεις.