Δημητρα Κολλιακου – Η Αρρωστια των Βουνων

Εκδόσεις Πατάκη

Έτος έκδοσης: 2009

Σελίδες: 303

ΣΥΝΟΨΗ

Μια γυναίκα ξεχνά το ημερολόγιό της δίπλα στο κρεβάτι του φιλοξενούμενού της. Μία έγκυος καλείται να φέρει το παιδί της στον κόσμο χωρίς παρτενέρ. Ένας γάμος που δεν φαίνεται να πάει καλά. Μια κατάβαση με ποδήλατο στα Δυτικά Ιμαλάια. Τέσσερις ιστορίες με ήρωες που ελπίζουν πώς τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν.

------------------------------

Την Δήμητρα Κολλιάκου την είχα καθηγήτρια. Μας έκανε ένα εργαστηριακό μάθημα σχετικά με την δημιουργική γραφή στην πεζογραφία. Από τότε μου είχε κάνει εντύπωση η απλότητα και η φυσικότητα της γλώσσας που μας προέτρεπε συνεχώς να χρησιμοποιούμε. Ως άνθρωπος είχε φυσική ευγένεια και καλή προαίρεση σε ό,τι αφορούσε το αντικείμενο. Αυτός ήταν κι ένας από τους λόγους που επέδρασαν σημαντικά στο να αποκτήσω τα βιβλία της.

Ό,τι λοιπόν μας συμβούλευε το έχει κάνει ήδη πράξη εκείνη. Ο λόγος της έχει προφορικότητα χωρίς όμως να χάνει την πλαστικότητα του γραπτού λόγου. Μοιάζει άλλοτε με εσωτερικό μονόλογο κι άλλοτε με αναδιήγηση ενός καλού αφηγητή. Επομένως, υπάρχουν διάσπαρτα σχόλια και σημεία στίξης που παρεμβάλλουν τα σχόλια.

Η Αρρώστια των Βουνών αποτελείται από τέσσερις νουβέλες. Έχουν ένα πολύ χαλαρό δέσιμο μεταξύ τους κι αυτό αποτυπώνεται εύληπτα στο οπισθόφυλλο: “ένα τετράεδρο από τέσσερις νουβέλες που αφηγούνται τέσσερα είδη πόθου: τον ανεκπλήρωτο, τον ασεβή, τον ματαιωμένο και τον ξοδεμένο”.

Δεν είναι λοιπόν τόσο η ίδια η πλοκή. Είναι οι σκέψεις, οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που βασανίζουν τους ήρωες. Είναι οι προσδοκίες που φαίνονται να απομακρύνονται και οι φόβοι που κοντοζυγώνουν. Κάθε κεντρικός χαρακτήρας της εκάστοτε νουβέλας ελπίζει σε μια λίγο διαφορετική ζωή από αυτήν που ζει. Οπότε έρχονται στο προσκήνιο οι ανθρώπινες σχέσεις και ο τρόπος που αυτές καθορίζουν τις πράξεις των χαρακτήρων.

Ξεχώρισα πάντως το δεύτερο διήγημα, τον Λώρο, και το ομώνυμο (τέταρτο και μεγαλύτερο), που μου φάνηκε κάπως πολυφωνικό.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Ναι, γιατί όχι; Δεν έχει την μεγάλη ιστορία με την πολυδαίδαλη πλοκή. Έχει καθημερινές ιστορίες μέσα από τις οποίες ξεπηδούν σκέψεις, φόβοι κι αδιέξοδα που τα έχουμε βιώσει όλοι.