Η Ιεροτελεστια (2017)

Τρόμου

Διάρκεια: 94΄

Σενάριο: Joe Barton

Σκηνοθεσία: David Bruckner

Χώρα παραγωγής: Αγγλία, Καναδάς

Εμφανίζονται: Rafe Spall, Sam Troughton, Arsher Ali, Robert James-Collier, Paul Reid

ΣΥΝΟΨΗ

Μια παρέα τεσσάρων φίλων αποφασίζουν να πάνε για πεζοπορία στην σουηδική επαρχία και να εξερευνήσουν τα σκανδιναβικά δάση. Η απόφασή τους είναι μια ένδειξη σεβασμού στον φίλο τους που είχε την ιδέα, αλλά έχασε τη ζωή του από εγκληματική ενέργεια. Όμως στο δάσος θα αντιμετωπίσουν μια σειρά από ατυχίες, με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν. Όσο ψάχνονται να βρουν συντομότερη διαδρομή τόσο θα έρχονται αντιμέτωποι με το άγνωστο, μέχρι που θα πρέπει να παλέψουν για τη ζωή τους απέναντι σε μια μοχθηρή οντότητα.

----------------------------

Η Ιεροτελεστία (The Ritual) είναι προσαρμογή του ομότιτλου βιβλίου του Adam Nevill (όπως και το Κανείς Δεν Βγαίνει Ζωντανός, το οποίο ακολούθησε). Αμφότερα είναι παραγωγές του Netflix, το οποίο μάλλον πασχίζει να χτίσει ένα νεανικό κοινό που αρέσκεται σε συγκεκριμένου τύπου ταινίες τρόμου, όπως απέδειξε η προηγούμενη δεκαετία.

Εδώ η ιδέα δεν είναι κακή… ψέμματα –ποιον κοροϊδεύω;– είναι κοινότυπη και επιφανειακή. Αλλά μπορεί η υλοποίηση να είναι καλή – ποτέ δεν ξέρεις. Τι έχουμε λοιπόν...

Έχουμε ένα δεμένο καστ ηθοποιών που σε πείθουν και ο καθένας ξεχωριστά και ως παρέα. Έχουμε επίσης κλειστοφοβικά πλάνα μέσα σε πυκνά δάση -συνήθως κατασκότεινα, αλλά θα επανέλθω- με τα γυρίσματα να γίνονται στα ρουμανικά Καρπάθια. Έχουμε και μια συνεχή προσμονή τρόμου, κάτι αρκετά σημαντικό σε ταινίες του είδους. Κι έχουμε και εξαρχής την υπόσχεση ότι θα δούμε κάτι καλό. Κάπου εκεί όμως χαλάει το πράγμα.

Ως προς τον ρυθμό τα πάντα δείχνουν να πάνε αργά, σχεδόν σε βαθμό που στο τέλος δεν το πιστεύεις ότι είδες μόνο μιάμιση ώρα ταινία. Επίσης, η πλοκή δεν είναι ισοβαρής. Το τελευταίο μισάωρο αλλάζει χαρακτήρα και ύφος πηγαίνοντας την ιστορία κάπου αλλού. Οπότε ναι, η πλοκή και το χτίσιμό της ήθελαν περισσότερη δουλειά. Κι ενώ η φωτογραφία είναι ωραία, το γενικό σύνολο δεν σε πείθει. Περισσότερο μοιάζει με στυλιζαρισμένη εκδοχή του Blair Witch Project (αλλά στο Blair Witch Project η μη στυλιζαρισμένη αίσθηση ήταν αυτή που το αποθέωσε) ή μεταφυσική προσέγγιση του Hills Have Eyes. Και όμως εδώ υπάρχουν κάποια στοιχεία, σκηνές και χαρακτήρες που είχαν αρκετό ψωμάκι, αλλά δεν αξιοποιήθηκαν σωστά.

Έχω κι άλλα παράπονα. Καταρχάς, νοηματικό λάθος: στην περιοχή της Σουηδίας που βρίσκεται το συγκεκριμένο δάσος το καλοκαίρι ο ήλιος δεν δύει, αλλά στην Ιεροτελεστία πρέπει να δεις τα 2/3 της ταινίας στο απόλυτο σκοτάδι. Δεύτερον: γιατί ο Ντομ κουτσαίνει μία από το δεξί και μία από το αριστερό πόδι; Μήπως για τον ίδιο λόγο που βρέχει καταρρακτωδώς κι ο φίλος του είναι στεγνός; Τρίτον: το ήξερες ότι εκεί που μιλάς μια ακαταλαβίστικη γλώσσα (μάλλον σουηδικά, όρκο δεν παίρνω), στην επόμενη σκηνή μπορείς και μιλάς αγγλικά; Επίσης, ασυνέχεια στην πλοκή: τι σχέση έχει ο θάνατος του πέμπτου φίλου με την όλη υπόθεση; Και τελευταίο (και βασικότερο): γιατί;

Και τι ήταν αυτή η τελική σκηνή; Τέλειωσε το budget; Δεν βγάζει καν νόημα. Σεναριακά η ερώτηση είναι: τι δεν δούλεψε εδώ; Διαβάζοντας τις αποθεωτικές κριτικές που είχε πάρει η Ιεροτελεστία (“αριστούργημα” συνόψιζε κάποια), αρχίζω να αναρωτιέμαι πόσο γέρασα και δεν το κατάλαβα.

ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ; Αν θες να ακούσεις την δημοφιλή γνώμη και το imdb, να την δεις. Αν θες να ακούσεις εμένα, όχι.