Δημητρα Καντερακη – Εγκλημα τον Αυγουστο

Εκδόσεις Πηγή

Έτος έκδοσης: 2020

Σελίδες: 357

ΣΥΝΟΨΗ

Στα ΚΑΑΥ Αγίου Αθανασίου μαζεύονται κάθε χρόνο οικογένειες στρατιωτικών για τις θερινές τους διακοπές. Παλιοί γνώριμοι και φίλοι συναντιούνται και περνούν χαλαρές στιγμές, ώσπου ένας απόστρατος αξιωματικός βρίσκεται νεκρός. Τέσσερις οικογένειες που έχουν συναντηθεί στο παρελθόν με το θύμα φαίνεται να έχουν κάθε λόγο να είναι εμπλεκόμενοι στη δολοφονία.

------------------------------

Μιας και βγαίνει ο Αύγουστος, πάμε σε ένα ξεκάθαρα ένα καλοκαιρινό βιβλίο. Χαλαρό ως προς το ύφος και τον τρόπο γραφής, με μια πλοκή που εντάσσεται σε περιβάλλον διακοπών, όπως άλλωστε κι ο τίτλος Έγκλημα τον Αύγουστο.

Εξαρχής μου άρεσε ο τόπος στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Τα ΚΑΑΥ (όπου απλοί φαντάροι “υπηρετούν την θητεία τους”, για να κάνουν φθηνές διακοπές οι αξιωματικοί – ένα σκάνδαλο από μόνο του), με την έννοια ότι έχει ενδιαφέρον ως ένα κλειστό περιβάλλον με ελεγχόμενη παρουσία. Μου άρεσε επίσης το ότι ο αναγνώστης παρακολουθεί στιγμές από τις καθημερινές ζωές κανονικών οικογενειών, ρεαλιστικά δοσμένων. Τέλος, ο χαρακτήρας του μυθιστορήματος φέρνει αρκετά στο whodunit της Agatha Christie, τόσο που πίστευα ότι είχα μαντέψει το φινάλε (δεν το βρήκα ακριβώς).

Θεωρώ βέβαια ότι μέχρι να υπεισέλθει η ιστορία στην έρευνα για τη δολοφονία του αξιωματικού πέρασαν αρκετές σελίδες. Άργησε δηλαδή να ιστορία να μπει στην κεντρική πλοκή. Επίσης, δεν μου άρεσε ο τρόπος που ο Βεντίρης (ο χαρακτήρας που ερευνούσε την υπόθεση) εκμαίευε τις πληροφορίες του. Όχι γιατί δεν θα μπορούσε να συμβεί, αλλά αντίθετα για το γεγονός ότι συνέβαινε συνεχώς. Ο Βεντίρης κάθεται δίπλα σε πρόσωπα ενδιαφέροντος και στήνει αυτί σε όσα λένε κι αυτό επαναλαμβάνεται ως μοτίβο μέχρι το τέλος. Το τέλος έμεινε σχετικά μετέωρο – δόθηκαν οι απαντήσεις στο whodunit ερώτημα, αλλά η υπόθεση δεν έκλεισε και τούτο μοιάζει κάπως μη πιστευτό.

Υφολογικά και γλωσσικά, ενώ το ύφος είναι λιτό και καθημερινό, μου κλώτσησε η πολλή χρήση του -θ- στους παθητικούς τύπους: γιατί πχ. "θα χρειασθεί να ετοιμασθούν"; Ιδίως στους διαλόγους μοιάζει ανοίκειο.

Επομένως, υπήρχαν κάποια στοιχεία που κάνουν ενδιαφέρουσα την ανάγνωση ιδίως σε θερινό mood. Από την άλλη, εξέλειπαν άλλα στοιχεία που θα έκαναν πιο δεμένη την ιστορία και θα της έδιναν βάθος.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Ξέρω κι εγώ… συνυπολόγισε τα παραπάνω και πράξε αναλόγως με τις προσδοκίες σου.