Sara Blaedel – Αγνοουμενη

Πρωτότυπος τίτλος: Sara Blaedel – Kviden de Meldte Savnet (2017)

Εκδόσεις Κλειδάριθμος

Μετάφραση: Χρήστος Μπαρουξής

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2018

Σελίδες: 310

ΣΥΝΟΨΗ

Η Σοφί για δύο δεκαετίες ήταν δηλωμένη ως αγνοούμενη στη Δανία, ώσπου δολοφονείται από έναν άγνωστο στην Αγγλία, όπου κατοικούσε. Η Λουίσε Ρικ καλείται να βρει άκρη. Αλλά η πληροφορία πως ο νυν σύντροφός της ήταν εκείνος που πριν 20 χρόνια είχε δηλώσει την εξαφάνισή της περιπλέκει τα πράγματα. Μη ξέροντας πια ποιον να εμπιστευτεί πασχίζει να βρει την άκρη του νήματος, που φτάνει μέχρι ένα κέντρο ευθανασίας.

----------------------------------

Η Sara Blaedel έχει ψηφιστεί τέσσερις φορές ως η δημοφιλέστερη συγγραφέας της Δανίας. Τα βιβλία της έχουν πουλήσει κοντά στα 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στη Δανία (δηλαδή σε μια χωρά που δεν φτάνει τα 6 εκατομμύρια σε πληθυσμό – αν βάλεις τα νούμερα κάτω, δεν το λες και άσχημα).

Η Αγνοούμενη είναι το ένατο βιβλίο της σειράς με την Λουίσε Ρικ, αλλά το πρώτο που διαβάζω εγώ. Δεν ξέρω τι θα άλλαζε, αν τα είχα πάρει με τη σωστή σειρά (λίγα έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά βέβαια). Πάντως, η ιστορία με την Λουίσε και τον Άικ δεν μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση ούτε μπήκα στο συναισθηματικό δίλημμα που υποθέτω ότι απαιτούσε η ενσυναίσθηση προς τους χαρακτήρες.

Κι όμως συνολικά η πλοκή είχε προοπτικές. Πολύ γρήγορα σε βάζει σε ένα ηθικό και φιλοσοφικό δίλημμα. Αναφέρεται μάλιστα σε ένα ζήτημα ιδιαίτερα ενδιαφέρον, που καμιά απάντηση δεν μοιάζει ασφαλής και σίγουρη. Η εθελούσια ευθανασία εφάπτεται σε πολλές πλευρές κι έχει πολλές προεκτάσεις. Άρα εν πρώτοις, θεώρησα μεγάλο θετικό το ότι η Blaedel έστησε την πλοκή της πάνω σε αυτό.

Ωστόσο, στο τελευταίο ένα τρίτο του βιβλίου η ευθανασία περνά σε δεύτερο ρόλο και η πλοκή διαρθρώνεται σε ένα άλλο επίπεδο, πιο τετριμμένο και συμβατικό για το είδος. Οπότε, η συγγραφέας, αν και βάζει ψηλά τον πήχη, στη συνέχεια δεν δείχνει την ίδια ζέση να τον περάσει.

Το χτίσιμο των χαρακτήρων είναι ομαλό και επιτυχές. Η Λουίσε είναι ωραίος τύπος και θα διάβαζα άνετα ιστορίες με αυτήν ως πρωταγωνίστρια. Ο Άικ μού πέρασε κάπως αδιάφορος.

Δεν κατάλαβα για ποιον λόγο τράβηξε τόσο πολύ το τέλος. Οι τελευταίες σελίδες σβήνουν κάπως αργά κι άνευρα, ενώ η υπόθεση έχει κλείσει (όχι με τον τρόπο που θα ήθελα, αλλά δεν θα με ρωτήσουν κιόλας).

Πάντως, η γραφή της Blaedel είναι πολύ καλή. Η ανάγνωση ρέει ομαλότατα κι όλα δένουν υφολογικά και τεχνικά πολύ καλά. Θα επανέλθω στην Sara Blaedel, αυτό το θεωρώ δεδομένο.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Διαβάζεται εύκολα και με ενδιαφέρον. Κάπου στην πορεία πέφτει, αλλά αυτό δεν το κάνει ένα αδιάφορο μυθιστόρημα.