Ben Pastor – Lumen
Εκδόσεις Μίνωας
Μετάφραση: Χρήστος Καψάλης
Έτος ελληνικής έκδοσης: 2019
Σελίδες: 460
ΣΥΝΟΨΗ
Η Πολωνία έχει αρχίσει ήδη βιώνει την απειλή των ναζί και το κλίμα στην Κρακοβία είναι γεμάτο αντιπαραθέσεις. Μια ηγουμένη φαίνεται να έχει προφητικές δυνάμεις κι ένας απεσταλμένος της Αγίας Έδρας, ο Τζον Μαλέτσκι, αναλαμβάνει να διαπιστώσει την αξιοπιστία της. Όταν όμως η ηγουμένη βρίσκεται νεκρή, την υπόθεση αναλαμβάνει ο λοχαγός Μάρτιν Μπόρα.
------------------------------
Το ιστορικό μυθιστόρημα Lumen της ιταλίδας Ben Pastor. Το “κόλλησα” στο πρόγραμμα αμέσως μετά την Μητρόπολη του Philip Kerr, άρα πιθανό να το αδικήσω. Είναι το πρώτο μιας σειράς δώδεκα βιβλίων με πρωταγωνιστή τον Μάρτιν Μπόρα. Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας Γερμανός λοχαγός με πρωσική καταγωγή που εργάζεται στην αντικατασκοπεία.
Χρονικά βρισκόμαστε το 1939 στην Κρακοβία της Πολωνίας. Οι γερμανικές δυνάμεις έχουν εξαπλωθεί ήδη στην περιοχή και έχουν αρχίσει οι εκτοπισμοί. Το κλίμα δεν είναι σαφές ακόμα, τουλάχιστον σε όλη την έκτασή του, αλλά υπάρχει φόβος, διώξεις και πολιτικές αντιπαραθέσεις. Μέσα σε όλο αυτό δολοφονείται η ηγουμένη Καζιμιέρτζα, την οποία συνοδεύει μια φήμη ιεροσύνης. Φυσικά, έχει πιστούς ακόλουθους, που συγκλονίζονται και επηρεάζονται ποικιλοτρόπως από τον θάνατο της ηγουμένης.
Στο μεταξύ οι πολιτικές αντιπαραθέσεις οξύνονται και η δυσπιστία αρχίζει και μεγαλώνει εκατέρωθεν. Ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Μπόρα, είναι αρκετά συμπαθής, μιας και φαίνεται να έχει ένα ίχνος ηθικής απέναντι στην βαρβαρότητα του Ράιχ. Μάλιστα, η Pastor εστιάζει στο ξεδίπλωμα των χαρακτήρων και στην εξέλιξή τους. Οπότε ως προς αυτό, το πράγμα πάει καλά.
Ωστόσο, αυτό που δεν δούλεψε καλά -και είναι εντελώς υποκειμενικό- ήταν ο τόπος. Δεν νιώθεις ότι ενσωματώνεσαι κάπως στο περιβάλλον της ιστορίας. Πιάνεις την ατμόσφαιρα, αλλά δεν μπορείς εύκολα να παραστήσεις συγκεκριμένα μέρη και τοποθεσίες. Τα κεφάλαια είναι γενικά σύντομα και χρειάζεται προσπάθεια για να φτιάξεις το συνεχώς εναλλασσόμενο σκηνικό εντός του οποίου ξετυλίγονται οι διάλογοι.
Ο δεύτερος αστερίσκος είναι η βραδύτητα με την οποία κυλά η ιστορία. Οι πρώτες εκατό σελίδες είναι αρκετά φλύαρες και δεν συμβάλλουν σημαντικά στην πλοκή (τουλάχιστον όχι περισσότερο από όσο θα έκαναν και τριάντα σελίδες). Υπάρχουν εξάρσεις και σημεία που όντως κινούνται τα πράγματα, αλλά γενικά τα πάντα δίνουν την αίσθηση του χλιαρού.
Η γραφή είναι στρωτή με γλώσσα λιτή και ζωντανή. Οι διάλογοι (και είναι αρκετοί) επίσης. Αλλά στο δια ταύτα δεν ξέρω τι μένει τελικά. Σίγουρα πάντως μιλάμε για ένα αστυνομικής υφής μυθιστόρημα, με πολλά ιστορικά και κοινωνικά στοιχεία.
ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Αν σου αρέσουν βιβλία που τοποθετούν την πλοκή του γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ναι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου