Philip Kerr - Μητροπολη
Τίτλος πρωτότυπου: Philip Kerr – Metropolis (2019)
Εκδόσεις Κέδρος
Μετάφραση: Γιώργος Μαραγκός
Έτος ελληνικής έκδοσης: 2021
Σελίδες: 397
ΣΥΝΟΨΗ
1928. Ο Μπέρνι Γκούντερ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τέσσερις δολοφονίες που έγιναν στον Σιδηροδρομικό σταθμό του Βερολίνου. Πριν προλάβει να βάλει μια σειρά στα κομμάτια του παζλ δολοφονείται μια εκδιδόμενη νεαρή γυναίκα, γεγονός που περιπλέκει τα πράγματα, ενώ αρχίζουν να δολοφονούνται ανάπηροι πολέμου. Κάποιος μοιάζει να θέλει να “καθαρίσει” την Γερμανία από παράταιρα στοιχεία, ενόσω το φάντασμα του ναζισμού θεριεύει.
-------------------------
Το βιβλίο με τίτλο Μητρόπολη αποτέλεσε αναπάντεχα το κύκνειο άσμα του Philip Kerr, ο οποίος έφυγε από τη ζωή μόλις στα 62 του χρόνια, λίγο αφότου ολοκλήρωσε το βιβλίο. Έκλεισε έτσι κάπως απότομα μια μακρά σειρά με πρωταγωνιστή τον Μπέρνι Γκούντερ. Βέβαια, η πλοκή στη Μητρόπολη, αν και είναι το 14ο βιβλίο της σειράς, τοποθετείται χρονικά προγενέστερα των υπόλοιπων βιβλίων. Ενώ τα υπόλοιπα βιβλία ασχολούνται με την κατεξοχήν ναζιστική Γερμανία, το Β’ Παγκόσμιο και το τέλος αυτού, η Μητρόπολη είναι η απαρχή.
Εδώ βρισκόμαστε πίσω στον χρόνο. Είμαστε στο Βερολίνο του 1928, σε μια περιοχή στην οποία έζησε ο Philip Kerr και σε μια εποχή που την μελέτησε καλά. Μάλιστα, οι αναφορές σε αρκετά πρόσωπα, τοποθεσίες και γεγονότα σχετίζονται με τις πραγματικές καταστάσεις. Ο Kerr σκιαγραφεί μια εποχή -και περισσότερο μια κοινωνία- που βρίσκεται υπό διαμόρφωση. Οι ναζί αυξάνονται, οι ιδεοληψίες έχουν θολώσει τα μυαλά των Βερολινέζων και Εβραίοι και μειονότητες βρίσκονται ανοιχτά στο μάτι του Κυκλώνα.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα θύματα ανήκουν σε περιθωριοποιημένες ομάδες, από τις οποίες μια σάπια ιδεολογία θα ήθελε να απαλλαχθεί. Φτώχεια, παρακμή και παρακράτος έρχονται ως μεθεόρτια της γερμανικής ήττας στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και ως προεόρτια της ναζιστικής κυριαρχίας.
Αυτό που καταφέρνει πολύ καλά ο Philip Kerr είναι να μεταφέρει τον αναγνώστη σε έναν χωροχρόνο που είναι γνωστός ιστορικά, αλλά όχι ιδιαίτερα κοινωνικά. Οι ανταγωνισμοί, η διαπλοκή και η ιδεολογία δημιουργούν ένα ενδιαφέρον μίγμα, που κάνει την πλοκή να ρέει.
Την ιστορία την βλέπουμε μέσα από τα μάτια του επιθεωρητή. Αν και είχε κι αυτός τις παθογένειές του, αυτές δικαιολογούνται με τέτοιον τρόπο που “δένουν” με την πλοκή. Και επίσης αυτό που πετυχαίνει εδώ ο Kerr είναι σωστές αναλογίες ιστορίας, πολιτικής, μυστηρίου και χιούμορ. Δεδομένης λοιπόν αυτής της ισορροπίας το διαβάζεις απνευστί, καθώς διατηρεί έναν σταθερό ρυθμό, ενώ κάθε σελίδα συμβάλλει κάπως στην πλοκή.
Δεν λείπει επίσης η αγριότητα και η βαναυσότητα: οι εκδιδόμενες και οι ανάπηροι πολέμου εκτελούνται βάσει σχεδίου και με έναν τρόπο σχεδόν τελετουργικό. Αλλά κι αυτά δίνονται με μέτρο, όχι για να σοκάρουν, όσο για να αναδείξουν μια κοινωνία σε μετατραυματικό στρες.
Δεν είναι λοιπόν οι ανατροπές – που υπάρχουν μεν, αλλά σε ένα δεύτερο πλάνο, κάπως πιο απαλά. Είναι η ατμόσφαιρα και το ιστορικό περιβάλλον που σε κρατάει.
ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Ναι, αν σε ενδιαφέρουν τα αστυνομικά μυθιστορήματα τοποθετημένα σε ένα διαφορετικό ιστορικό κάδρο. Ωραίο, ατμοσφαιρικό και έξυπνο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου