Søren Sveistrup - Ο Καστανανθρωπος

Τίτλος πρωτότυπου: Søren Sveistrup, Kastanjemanden (2018)

Εκδόσεις Διόπτρα

Μετάφραση: Βαγγέλης Γιαννίσης

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2020

Σελίδες: 659

ΣΥΝΟΨΗ (από το οπισθόφυλλο)

Ένας ψυχοπαθής τρομοκρατεί την Κοπεγχάγη. Σε κάθε αιματοβαμμένο τόπο εγκλήματος αφήνει την «κάρτα» του: έναν καστανάνθρωπο, μια χειροποίητη κούκλα φτιαγμένη από σπίρτα και δύο κάστανα. Εξετάζοντας τις κούκλες, η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών βρίσκεται μπροστά σε μια συγκλονιστική ανακάλυψη: ένα αποτύπωμα το οποίο ανήκει σε ένα κορίτσι, την κόρη μιας υπουργού, που είχε απαχθεί και δολοφονηθεί έναν χρόνο πριν. Τραγική σύμπτωση ή κάτι πολύ πιο διεστραμμένο; Προκειμένου να σωθούν αθώες ζωές, ένα ζευγάρι ντετέκτιβ θα πρέπει να κάνει στην άκρη τις διαφορές του, ώστε να αρχίσει να συνδέει τα αποτρόπαια στοιχεία που αφήνει πίσω του ο Καστανάνθρωπος. Γιατί ένα πράγμα είναι απόλυτα ξεκάθαρο: o δολοφόνος βρίσκεται σε αποστολή που το τέλος της απέχει πολύ…

--------------------------

Ο Søren Sveistrup είναι πρωτοεμφανιζόμενος στο μυθιστόρημα, αλλά δεν είναι νέος στον χώρο της συγγραφής. Είναι γνωστός ως σεναριογράφος. Εξέχουσα δουλειά του είναι η δανέζικη σειρά The Killing, ενώ έχει γράψει και την -κατώτερη των προσδοκιών- κινηματογραφική μεταφορά του Χιονάνθρωπου (Nesbo). Ήδη από το καλοκαίρι προβάλλεται το teaser του Καστανάνθρωπου. Γιατί, όπως είναι ήδη γνωστό, ο Καστανάνθρωπος θα προβληθεί μέσα στο φθινόπωρο του 2021 από το Netflix σε έξι επεισόδια των 50 λεπτών (fun fact: το Netflix προτιμά τις σειρές των 50λεπτων επεισοδίων και υπάρχει λόγος γι’ αυτό).

Κι αν αναρωτιέσαι πώς δένουν όλα αυτά, δένουν μια χαρά. Ο Καστανάνθρωπος έχει κάτι από την ατμόσφαιρα του Χιονάνθρωπου κι επίσης έχει κάτι από σενάριο. Η αφήγηση γίνεται σε ενεστώτα και σε πολλά σημεία η γραφή είναι σεναριακή. Ακόμη και τα πολύ μικρά κεφάλαια (2-5 σελίδες κατά κανόνα) τείνουν να μοιάζουν με σκηνές σεναρίου. Τίποτα από αυτά δεν θα ήταν απαραίτητα κακό, αν δεν υπήρχε μια κάποια φλυαρία. Η ιστορία απλώνεται σε 660 σελίδες, μα θα μπορούσε να είναι 460 και να ήταν και πάλι εντάξει.

Παρόλο το μέγεθός του ο Καστανάνθρωπος διαβάζεται άνετα και γρήγορα – βοηθούν σε αυτό και τα μικρά κεφάλαια. Έχει ροή, γίνονται πραγματάκια και εμφανίζονται νέα στοιχεία. Κάποια στιγμή, αρκετά νωρίς, νόμισα ότι έπιασα το νόημα. Είχε σχηματιστεί ήδη ένα μοτίβο με τις κακοποιήσεις και εκεί νόμισα πως βρήκα και τον δράστη (φυσικά έπεσα έξω). Κάποιες περιγραφές είναι ωμές, αρκετά σημεία έχουν ένταση και γενικά καταβροχθίζεις τις σελίδες. Συνολικά, η ιστορία κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον κι αναγνωρίζεις όλα τα στοιχεία του noir από τον Βορρά.

Βέβαια, προσπέρασα γρήγορα μια δολοφονία και δεν έπρεπε – εκεί βρισκόταν όλη η πληροφορία. Πάντως, οι φόνοι, αν και δεν φέρνουν τίποτε καινούργιο στο crime μυθιστόρημα, έχουν παραστατικότητα κι ενδιαφέρον σχηματίζοντας ένα πλαίσιο εντός του οποίου θα κινηθεί η δράση.

Μου άρεσε ο Ες, όχι ιδιαίτερα η Τουλίν που μου φάνηκε κάπως επίπεδη. Ο Ες φαίνεται ωραίος τύπος, μάλλον ιδιαίτερος. Θα ήθελα όμως να μάθω περισσότερα για τους χαρακτήρες. Ακόμη κι από τους πρωταγωνιστές έλειπε το βάθος ή έστω η ιστορία τους. Πάντως, το βιβλίο κλείνει με μια προοπτική να υπάρξει συνέχεια.

Ως προς την μετάφραση, ο Γιαννίσης ξέρει τα κατατόπια του Βορρά, οπότε όλα ρέουν φυσιολογικά. Η ελληνική έκδοση του βιβλίου κράτησε το εξώφυλλο των ξένων εκδόσεων κι ευτυχώς δηλαδή. Ένας καστανάνθρωπος, έθιμο της Δανίας απ’ όσο διαβάζουμε, είναι ξένος προς εμάς, οπότε το να έχουμε μια απεικόνισή του διευκολύνει τη φαντασία μας.

Με το ίδιο ενδιαφέρον θα δω και τη σειρά που αναμένεται τους ερχόμενους μήνες.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Αν δεν έχεις βαρεθεί, το σκανδιναβικό αστυνομικό των τελευταίων ετών, ξεκάθαρα ναι. Είναι από τις δυνατές κυκλοφορίες.

βαθμολογία: 82/100