Gilbert Sinoué - Στην Αυγή μιας Νέας Εποχής

Τίτλος πρωτότυπου: Gilbert Sinoué, A mon fils, à l'aube du Troisième Millénaire (2000)

Εκδόσεις Ψυχογιός

Μετάφραση: Βασιλική Κοκκίνου

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2006

Σελίδες: 169

ΣΥΝΟΨΗ (από το οπισθόφυλλο)

"Μην περιμένεις ένα ταξίδι αναψυχής. Α, όχι! Δε θα πάμε στη Ντίσνεϊλαντ ούτε στο πάρκο του Αστερίξ. Θα σε πάω αλλού. Εκεί όπου η πλειονότητα των μεγάλων αρνούνται να πάνε διότι δεν έχουν καθόλου χρόνο πια ή έχουν τόσο συνηθίσει στον παραλογισμό ώστε η φρονιμάδα τους φαίνεται οριστικά άπιαστο όνειρο. Δεν πρόκειται για προμελετημένο σχέδιο. Το ομολογώ, δεν έχω μελετήσει τίποτα σχετικά με τη διαδρομή. Θα αυτοσχεδιάσουμε. Πρέπει όμως να δεις. Σου τα αφήνω όλα άνω κάτω. Εσύ, εσείς πρέπει να κάνετε τη διαλογή και να αποφασίσετε αν πρέπει να αφήσετε τον κόσμο να γκρεμιστεί ή να επισκευάσετε τις ζημιές. Κι αν το να φτιάξετε έναν ολοκαίνουριο κόσμο σας φαίνεται μεγάλη ουτοπία, τότε είναι που δεν πρέπει να διστάσετε. Τίποτε δε δίνει μεγαλύτερη χαρά από το να μετατρέψεις μια ουτοπία σε πραγματικότητα".

-------------------------------

Ένας πατέρας ανεβαίνει με τον γιο του στο ιπτάμενο χαλί του Χουάνγκ-Τι και φιλοδοξεί να τού δείξει τον κόσμο. Ή μάλλον, τις κακοπάθειες του κόσμου.

Τού δείχνει την οικολογική καταστροφή. Τον πάει στον Τρίτο Κόσμο, να δει την φτώχεια και την εξαθλίωση. Ύστερα πετούν ψηλά, εκεί που ο πατέρας εξηγεί τους νόμους και την ιστορία του σύμπαντος. Στρέφονται στην Μεσόγειο και συναντούν τον ετοιμοθάνατο Μπόγκο.

Σαφώς δεν πρόκειται για λογοτεχνία παρά το μυθοπλαστικό περιβάλλον στο οποίο ξεδιπλώνεται η οπτική του Σινουέ. Από την άλλη, δεν πρόκειται και για καμιά βαθειά φιλοσοφία. Είναι όμως αυτά που θα ήθελες να ξέρει ένας νέος άνθρωπος. Φτώχεια, φυσικές καταστροφές, φαινόμενο το θερμοκηπίου, υδροφόρος ορίζοντας, προσφυγιά, φαρμακοβιομηχανίες, πετρέλαιο, δημιουργία του σύμπαντος, ανθρώπινη φύση, ναζισμός, εξτρεμισμός, κλωνοποίηση, μεταλλαγμένα. Θέματα όχι ιδιαίτερα ευχάριστα, αλλά γι’ αυτό δεν φταίει το βιβλίο.

Τι απομένει λοιπόν από όλα αυτά;

Ένα μάθημα προς τις νέες γενιές. Μια συμβουλή κι ίσως μια απολογία για την κατάσταση του πλανήτη και της ανθρώπινης ζωής. Ο αφηγητής-πατέρας με εξαιρετική ευαισθησία και διεισδυτικότητα παρουσιάζει τον κόσμο ρεαλιστικά, κάποιες φορές νοσταλγικά, κάποιες άλλες κυνικά.

Αλλά αυτό που κυρίως περνάει το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ο ντετερμινισμός που υπάρχει ως πλαίσιο πίσω από το καθετί. Όλα στηρίζονται κι εξαρτώνται από μια σφιχτά δεμένη αιτιοκρατία που διέπει την λειτουργία του κόσμου. Αυτό είναι που προσπαθεί να εξηγήσει ο πατέρας στο γιο του.

Θα προτιμούσα βέβαια, όταν αναφέρονται βρισιές ή χυδαία γλώσσα, να γράφονται φυσιολογικά. Ποτέ δεν κατάλαβα σε τι εξυπηρετούν τα αποσιωπητικά ή τα @. Από όποια μεριά κι αν το δεις είναι στρουθοκαμηλισμός, σαν να κρυβόμαστε πίσω από το γαμ...νο δάχτυλό μας (να, είδες;).

Στο τέλος τέλος, δεν έμαθα κάτι καινούργιο από τον Σινουέ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διάβασα με ενδιαφέρον την παραίνεση που κάνει ως ένα είδος ανοιχτού καλέσματος. Γιατί κάτι τέτοιο είναι αυτό το σύντομο βιβλίο.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Γιατί όχι; Βέβαια, θα πιάσει τόπο αν το διαβάσουν οι σημερινοί έφηβοι, αλλά κι εμείς που δεν είμαστε πια έφηβοι δεν θα χάσουμε, αν που και που θυμόμαστε τον κόσμο που ζούμε έξω από την σφαίρα της ιδιωτικότητάς μας. 

βαθμολογία: 70/100