Χίλντα Παπαδημητρίου - Έχουνε Όλοι Κακούς Σκοπούς

Εκδόσεις Μεταίχμιο
Έτος ελληνικής έκδοσης: 2013
Σελίδες: 352


ΣΥΝΟΨΗ
Κατά την καλοκαιρινή περιοδεία ο μουσικός Απόστολος Μελλισηνός εξαφανίζεται μετά την συναυλία της μπάντας του στην Κρήτη. Λίγο νωρίτερα είχε ανακοινώσει την επικείμενη διάλυση του συγκροτήματος. Πριν προλάβει να χαρεί την άδειά του ο αστυνόμος Χάρης Νικολόπουλος πρέπει να πάει μέχρι τα Χανιά κι έπειτα στα Σφακιά αυγουστιάτικα για να ασχοληθεί με την υπόθεση, ώσπου γρήγορα ο μουσικός θα βρεθεί δολοφονημένος. Η έρευνα συνεχίζεται στην άδεια Αθήνα. Κι ενώ ο κύκλος του Μελισσηνού μοιάζει ύποπτος, παράξενα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν και σε άλλα μέλη της μπάντας. Φίλοι και συνεργάτες, παλιοί και νέοι, θα αρχίσουν σιγά-σιγά να μιλούν. Τελικά, έχουνε όλοι τους έναν λόγο να θέλουν τον μουσικό νεκρό. Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς. 


Η Χίλντα Παπαδημητρίου έφτιαξε ένα ενδιαφέρον κοκτέιλ. Δημιούργησε μια ιστορία που είναι ξεκάθαρα αστυνομική, με την έννοια του noir, και την μπόλιασε με έναν νεκρό εναλλακτικό μουσικό, κάμποση ίντριγκα και πολλή πολλή πολλή μουσική. Κι όταν λέμε μουσική, εννοούμε από Beatles και Louis Armstrong μέχρι τους Φατμέ, τον Ντάμη τον Σκληρό και τους Magic De Spell. Η Παπαδημητρίου δεν σκάρωσε ένα καθαρόαιμο noir μυθιστόρημα, αλλά ένα μουσικό οδοιπορικό μυστηρίου. Γι' αυτό και διαβάζεται εύκολα και με ενδιαφέρον.
     Είναι η δεύτερη εμφάνιση (από τις τρεις μέχρι τώρα συνολικά) του συμπαθέστατου Χάρη Νικολόπουλου, ο οποίος ξεφεύγει κάπως από την στερεοτυπική εκκεντρικότητα που διέπει τους λογοτεχνικούς επιθεωρητές. Αυτός εδώ είναι ένας εργένης, ευτραφής, χαλαρός τύπος, αρκετά καθωσπρέπει και ζει με τη μάνα του. Και οι άλλοι χαρακτήρες είναι όμορφα δοσμένοι, χωρίς υπερβολές και αδικαιολόγητες ενέργειες. Η λύση της υπόθεσης έχει επίσης μια λογική και δικαιολογείται επαρκώς. Και για να είμαι ειλικρινής, η αίσθηση που μου άφησε ήταν παρόμοια με εκείνη από Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε. Γιατί όπως μας λέει ο Δημήτρης Πουλικάκος: ...Μην τους πιστεύεις ό,τι κι αν πουν / Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς...
     Το ποιος είναι τελικά ο ένοχος είναι κάτι που αρχίζεις να το ψιλιάζεσαι σχετικά νωρίς, στα μισά του βιβλίου. Όμως, για να είμαι ξεκάθαρος: δεν πειράζει. Παρενθετικά, αναφέρω μόνο ότι η αναμονή της ανατροπής δεν ωφελεί μακροπρόθεσμα την φορμουλαϊκή λογοτεχνία. Το αναγνωστικό κοινό επιμένοντας να αποζητά να πιαστεί στον ύπνο χάνει την ουσία αυτού που διαβάζει. Υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα στην ανάγνωση ενός αστυνομικού μυθιστορήματος. Υπάρχει η ιστορία, η αιτιολόγηση, το στήσιμο των χαρακτήρων, η αφήγηση και πάει λέγοντας. Οπότε ναι, δεν με ένοιαξε που βρήκα ποιος ήταν ο ένοχος. 
     Κατά τ' άλλα, το μουσικό πέπλο σκεπάζει ωραία την υπόθεση. Η Χίλντα Παπαδημητρίου είναι γνώστρια της μουσικής (κάπου είχα διαβάσει ότι διατηρούσε δικό της δισκάδικο για καμιά 20ετία στη Νέα Σμύρνη). Στο παρελθόν έχει γράψει δύο μονογραφίες, μία για τους Clash και μία για τους Beatles. Το Έχουνε Όλοι Κακούς Σκοπούς το προλόγησε ο Φοίβος Δεληβοριάς (θαρρώ πως στο youtube υπάρχει και σχετικό βίντεο). Και μιλώντας για youtube, κάποιος ωραίος τύπος έχει δημιουργήσει μια λίστα αναπαραγωγής με τα τραγούδια που αναφέρονται στο βιβλίο (εδώ) - oh wait... η ίδια η Χίλντα Παπαδημητρίου την δημιούργησε.
   

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Αν ξέρεις πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα στυλό BIC σε μια κασέτα ή τι δράμα είναι "να σου φάει την κασέτα την καλή, την TDK", να το διαβάσεις οπωσδήποτε. Αν δεν σου λένε τίποτα τα παραπάνω, λογικά δεν ξέρεις τι είναι οι Magic De Spell, ποιοι είναι οι Ενδελέχεια ούτε έχεις ακούσει τη θρυλική Γιοβάννα και τον Πουλικάκο. Μην στεναχωριέσαι. Διάβασε το βιβλίο της Χίλντας Παπαδημητρίου και θα πάρεις μια γεύση μιας άλλης εποχής. 

βαθμολογία: 74/100

σχετικές αναρτήσεις:

Ποιος σκότωσε τον Μότσαρτ