Gillian Flynn - Το Χέρι που Κινεί τα Νήματα

Τίτλος πρωτότυπου: Gillian Flynn – The Grownup

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2015

Σελίδες: 84

ΣΥΝΟΨΗ (από το οπισθόφυλλο)

Μια περιθωριακή περσόνα, η ηρωίδα, αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία της. Βγάζει το ψωμί της προσφέροντας σεξουαλικές χάρες σε άντρες, αλλά κάποια στιγμή αναβαθμίζεται και αρχίζει να εργάζεται ως μέντιουμ. Όταν την επισκεφθεί η πλούσια και εύθραυστη Σούζαν, θα βρει τη χρυσή ευκαιρία να βγάλει παραπάνω παραδάκι: Θα καθαρίσει την αύρα του σπιτιού της, ένα μέγαρο όπου η Σούζαν ζει με τον γιο και τον διαταραγμένο, κατά τα λεγόμενά της, προγονό της.

Η Gillian Flynn επιστρέφει με μια νουβέλα με το γνώριμο ύφος της.

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες συγγραφέων. Υπάρχουν συγγραφείς που έγραψαν πολύ καλά βιβλία και δεν έγιναν ποτέ γνωστοί. Ή αντίθετα, εκείνοι που δεν έγραψαν κανένα καλό βιβλίο κι έγιναν παγκοσμίως γνωστοί. Υπάρχουν κι οι συγγραφείς του ενός βιβλίου, που έγραψαν ένα σπουδαίο βιβλίο κι είτε εξαφανίστηκαν είτε εξέδωσαν υποδεέστερες δουλειές. Η Gillian Flynn δεν ανήκει σε καμία από αυτές τις κατηγορίες.

Η Flynn μας έδωσε τα Αιχμηρά Αντικείμενα το 2016 και εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς. Πριν καταλαγιάσει ο θόρυβος, εκδόθηκε ο Σκοτεινός Τόπος (2009) και τρία χρόνια μετά Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε (2012). Και τα τρία βιβλία της κέρδισαν μια σειρά από βραβεία κι επίσης μεταφέρθηκαν στην οθόνη είτε ως σειρά (Αιχμηρά Αντικείμενα, μέσα στο 2018 από την HBO - review της σειράς εδώ) είτε ως ταινία (Σκοτεινός Τόπος, Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε).

Κι έρχεται το 2015, οπότε η Flynn συμμετέχει σε μια ανθολογία του μεγάλου George R.R. Martin με τίτλο Rogues, με τη νουβέλα What Do You Do?. Μάλιστα, θα πει: “Όταν ο George R.R. Martin σου ζητά να γράψεις μια σύντομη ιστορία, απλά την γράφεις και προσπαθείς να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου”. Η μικρή αυτή νουβέλα θα ακολουθήσει τον δικό της δρόμο και θα γίνει αυτόνομη έκδοση.

Και πάλι εδώ η πρωταγωνίστρια είναι γυναίκα. Μια γυναίκα, όχι ακριβώς ο τύπος της γυναίκας που θα της έκανες παρέα, διηγείται την ιστορία και τις σκέψεις της σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Οι γυναίκες της Flynn έχουν κάτι ξεχωριστό. Είναι δυναμικές, δεν είναι απροστάτευτες ούτε απόλυτα καλές ή κακές. Έχουν μια γοητευτική δύναμη. Το ίδιο συμβαίνει και με τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Στο τέλος δεν μπορείς να ταυτιστείς με κανέναν, αλλά ο καθένας έχει σχηματίσει μια ολοκληρωμένη υπόσταση που δεν μπορείς να αγνοήσεις.

Στις λιγοστές σελίδες της νουβέλας περιέχονται όλα: χιούμορ, αγωνία, μυστήριο, ανατροπές και κόντρα ανατροπές. Η πορεία των συναισθημάτων ακολουθεί περίπου τον ίδιο δρόμο με Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε. Δηλαδή, αφήνεται κάπως στην τύχη του (ή στην κρίση του αναγνώστη) ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός, ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Στο Χέρι που Κινεί τα Νήματα ακούγονται τρεις εκδοχές. Στο τέλος δεν ξέρεις ποια είναι η αληθινή και ποια η ψεύτικη. Και οι τρεις στέκουν, και οι τρεις δικαιολογούνται απόλυτα. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο ηθικός και πιο ο ανήθικος, ποιος είναι το θύμα και ποιος ο θύτης.

Ποιο είναι το χέρι που κινεί τα νήματα λοιπόν; Τίθεται μεν ένα ζήτημα εξουσίας του ενός χαρακτήρα πάνω στον άλλον, αλλά ο καθένας ελέγχει τον άλλον με τον δικό του τρόπο, ώστε κανείς να μην είναι απόλυτα ασφαλής. Ουσιαστικά είναι όλοι τους πιόνια σε ένα σκοτεινό, γκροτέσκο κόσμο που ο εξαπατών είναι ο εξαπατώμενος. Η αίσθηση που σου αφήνει τελικά είναι ότι κάτι υπάρχει στη σκιά, κάτι υπάρχει ακόμη να ειπωθεί.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Δεν είναι το δυνατό χαρτί της Gillian Flynn. Μάλιστα, θα το έβαζα στην τέταρτη θέση των αναγνωσμάτων-έργων της. Όμως, η Flynn έχει τον τρόπο της. Δύσκολα απογοητεύεσαι από το τελικό αποτέλεσμα. Ωραία, σκοτεινή ατμόσφαιρα, κάτι νοσηρό να πλανάται στον αέρα, λεπτομερής σκιαγράφηση των χαρακτήρων, αμφίσημο -και κάπως ανοιχτό- τέλος. Αρκετά δεν είναι αυτά;

βαθμολογία: 73/100

σχετικές αναρτήσεις:

Αιχμηρά Αντικείμενα