Sharp Objects (tv mini-series, 2018)

Είδος Δράμα μυστηρίου

Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ

Κύκλοι 1

Επεισόδια ανά κύκλο 8

Διάρκεια επεισοδίων 50 λεπτά

ΣΥΝΟΨΗ

Η δημοσιογράφος Καμίλ Πρίκερ καλείται να επιστρέψει στη γενέτειρά της, μια μικρή επαρχιακή πόλη που ονομάζεται Wind Gap, για να καλύψει την δεύτερη εξαφάνιση και δολοφονία ενός μικρού κοριτσιού. Το Wind Gap δεν ήταν ποτέ ο ιδανικός τόπος για την αυτοκαταστροφική Καμίλ και οι σχέσεις με την οικογένειά της βρίσκονται από καιρό σε οριακό σημείο. Εκεί λοιπόν δεν θα ψάξει απαντήσεις μόνο για τα εγκλήματα, αλλά και για την δική της Οδύσσεια. Φόνοι, αναμνήσεις, πάθη και μυστικά. Ένα ενδιαφέρον βιβλίο γίνεται μια ενδιαφέρουσα μίνι σειρά δια χειρός Jean-Marc Vallée.

-----------------------------------------------------

Το έχουμε αναφέρει παλιότερα, οπότε να που τώρα επιστρέφουμε. Το Sharp Objects της Gillian Flynn μεταφέρθηκε στην τηλεόραση από την ΗΒΟ σε 8 επεισόδια των 50 λεπτών και προβλήθηκε το περασμένο καλοκαίρι. Φυσικά, δεν γινόταν να τα χάσουμε. Εξάλλου, το βιβλίο είχε αποσπάσει θετικά σχόλια, θετικά το είδαμε κι εμείς (βλ. εδώ), το cast ήταν ελπιδοφόρο και τα ονόματα της παραγωγής πολύ δυνατά για να προσπεράσουμε. Σημειωτέον δε ότι η ίδια η Gillian Flynn συμμετείχε στο στήσιμο της σειράς και φυσικά στην σεναριακή απόδοση, ενώ τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Jean-Marc Vallée.

     Η πολυβραβευμένη, πεντάκις υποψήφια για Όσκαρ και σε διαολεμένη φόρμα, 44χρονη Amy Adams είναι εξαιρετική στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Καμίλ Πρίκερ. Το ίδιο πειστική είναι και η, υποδυόμενη την μητέρα της οικογένειας, Patricia Clarkson. Και για να μην πολυλογούμε, κάτι ανάλογο ισχύει πάνω κάτω για το σύνολο του (θηλυκού) cast. Εξάλλου, οι αρσενικοί χαρακτήρες δεν ήταν ποτέ τα δυνατά χαρτιά στην μυθοπλασία της Flynn. Κι εδώ λοιπόν τους βλέπουμε να περιφέρονται σαν δευτερότριτοι χαρακτήρες, σαν καρικατούρες που υποβαστάζουν τις τοξικές σχέσεις μεταξύ  γυναικών.

Το μοτίβο είναι εκείνο που αναγνωρίζουμε τελευταία στη μυθοπλασία μυστηρίου: σάπια επαρχία, νεκρά κορίτσια, κάποιοι ξέρουν και δεν μιλούν. Παρόλα αυτά, αυτή η μίνι σειρά προτείνει μια διαφορετική οπτική. Στο Sharp Objects δεν εστιάζουμε στον δολοφόνο, αλλά στην ψυχοσύνθεση της μικρής κοινότητας του Wind Gap. Υπάρχει κάτι νοσηρό στον αέρα (και δεν είναι η διάχυτη βρώμα των κτηνοτροφικών μονάδων).

Αν λοιπόν νομίζεις ότι θα δεις ένα αστυνομικό θρίλερ που ψάχνουμε αγωνιωδώς τον δολοφόνο, θα απογοητευθείς. Στο Sharp Objects το βάρος πέφτει στην ψυχογραφία και τη διάδραση των ηρώων. Κανένας χαρακτήρας δεν είναι απόλυτα καλός ή κακός. Είναι αυτός που είναι, άλλοτε στα καλύτερά του άλλοτε στα χειρότερά του. Πότε γίνεται λοιπόν κανείς δολοφόνος; Και πόση σημασία έχει τελικά; Ο δολοφόνος περνά εξαρχής σε δεύτερο πλάνο (γι' αυτό ίσως και το πρώτο μισό της σειράς να μοιάζει κάπως αργόσυρτο). Το δράμα δεν είναι τα δολοφονημένα κορίτσια. Το πραγματικό δράμα είναι η άθλια ζωή της Καμίλ.

Εκείνο όμως που δίνει πραγματική αξία στο Sharp Objects είναι το σφιχτό μοντάζ. Τα πλάνα δεν διαδέχονται το ένα το άλλο, αλλά μιλούν και συνδιαλέγονται μεταξύ τους. Πότε μπροστά και πότε πίσω στον χρόνο, η Καμίλ συνδέει τα κομμάτια του παρελθόντος για να καταλάβει το μέλλον από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει. Εν τέλει, το Sharp Objects είναι το τηλεοπτικό μήνυμα ότι δεν καταφέρνουν όλοι να ισορροπήσουν ανάμεσα στον οίκτο και την καταστροφή.

ΝΑ ΤΗ ΔΩ; Ναι. Ιδίως αν σου άρεσε το βιβλίο και γενικά η οπτική της Gillian Flynn. Κι αν ακόμα έχεις διαβάσει το βιβλίο, δεν θα χάσεις το ενδιαφέρον – υπάρχουν διαφορές στα γεγονότα της σειράς και του βιβλίου, όχι τόσο εμφαντικές, αλλά άκρως ενδιαφέρουσες. Και η ερμηνεία της Adams αξίζει και με το παραπάνω.

ΥΓ.: Κυκλοφορεί δε ότι αναμένεται και δεύτερη σεζόν. Να σημειωθεί ότι η πλοκή του βιβλίου ολοκληρώθηκε στα επεισόδια που είδαμε το καλοκαίρι. Ίδωμεν...