Δημητρης Αλικακος – Λυτρωση

Εκδόσεις Εκκρεμές

Έτος έκδοσης: 2019

Σελίδες: 137

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Δημήτρης Αλικάκος κάνει μια επιτόπια έρευνα στους Αγίους Τόπους και συνομιλεί με τα πρόσωπα που εμπλέκονται άμεσα στην τελετή αφής του Αγίου Φωτός. Καταγράφει όσα του εκμυστηρεύτηκαν και καταλήγει σε μια αναθεώρηση του “θαύματος των θαυμάτων”.

-----------------------------

Λίγα χρόνια πριν (νομίζω το 2017) βρέθηκα στο Ελ. Βενιζέλος την ώρα της άφιξης του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα. Παρακολούθησα την υποδοχή, συνομίλησα με κόσμο που είχε ταξιδέψει μόνο για αυτό, αλλά έμεινα με την απορία για ποιον λόγο τόση έκταση, λαμπρότητα και δημόσιο χρήμα. Το βιβλίο του Αλικάκου ενίσχυσε αυτή μου την απορία.

Για τούτο το βιβλίο ο συγγραφέας Δημήτρης Αλικάκος (υιός ιερέα σημειωτέον) και ο εκδότης των εκδ. Εκκρεμές σύρθηκαν στα δικαστήρια “για συκοφαντική δυσφήμιση διά του Τύπου κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, παράβαση απορρήτου ιδιωτικής συνομιλίας και παράβαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων” (οι κατηγορίες έχουν σημασία, γιατί έμμεσα αποκαλύπτουν την αλήθεια του βιβλίου). Οι ενάγοντες ζητούσαν αποζημίωση ύψους €700.000. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών τούς αθώωσε παμψηφεί κρίνοντας ότι το αποδεικτικό υλικό της έρευνας είναι αυθεντικό.

Γιατί όμως όλη η φασαρία; Ο Δημήτρης Αλικάκος μετά από ενδελεχή και επιτόπια έρευνα απέσπασε μαρτυρίες των άμεσα εμπλεκομένων στην τελετή αφής του Αγίου Φωτός. Συνομίλησε με τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντίνης Αρίσταρχο, τον Ιεροπόλεως Ισίδωρο, τον Σκευοφύλακα του Αγίου Τάφου, τον Πατριάρχη Θεόφιλο και άλλους. Όλοι τους παραδέχθηκαν ότι δεν υπάρχει κανένα θαύμα στην αφή του Αγίου Φωτός (ένας απλός αναπτήρας, όπως αναφέρεται). Άλλοι στέκονται θερμοί ενάντιοι μιας τέτοιας δοξασίας θεωρώντας την ειδωλολατρική. Άλλοι προτιμούν να υποβαθμίσουν το ζήτημα εκτιμώντας ότι θα σκανδαλίσει το ποίμνιο. Σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει προσοχή σε κάθε διατύπωση (η λέξη “θαύμα” έχει αφαιρεθεί από την ιστοσελίδα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων).

Είναι επίσης σημαντικό ότι ο Αλικάκος δεν καταγράφει μια άποψη, δε διατυπώνει τη γνώμη του ή μια εκτίμηση. Παραθέτει τα τεκμήρια των ίδιων των ανθρώπων που έχουν πρόσβαση στον Πανάγιο Τάφο. Δημοσιεύει τα κείμενα (ακόμα και φωτογραφίες με e-mail και pdf) και τους διαλόγους αυτούσιους. Και δεν αφήνει αμφιβολίες. Ενισχύει την άποψη ότι πρόκειται για αγιασμένο κι όχι άγιο Φως.

Προσωπικά, θεωρώ ότι μια τέτοια έρευνα και με αυτά τα αποτελέσματα θα έπρεπε να είχε γίνει δημοφιλής. Παρόλα αυτά, δεν έχει πάρει την έκταση που θα έπρεπε (και θα φαινόταν λογικό). Δεν στρέφεται κατά καμίας πίστης ούτε σκανδαλίζει. Παρουσιάζει απλώς την αλήθεια πίσω από ένα θέμα που όλοι μουρμουρίζουμε, αλλά για κάποιον λόγο δεν συζητούμε υπεύθυνα.

Στα συν της έκδοσης ο πρόλογος του Σταύρου Ζουμπουλάκη και το επίμετρο του πάντα εύστοχου Παντελή Μπουκάλα.

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Φυσικά.