The Pale Blue Eye [2022]
Διάρκεια: 131΄
Σενάριο: Scott Cooper
Σκηνοθεσία: Scott Cooper
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Εμφανίζονται: Christian Bale, Harry Melling, Robert Duvall, Gillian Anderson, Timothy Spall, Lucy Boynton, Charlotte Gainsbourg, Toby Jones
ΣΥΝΟΨΗ
1830. Στη Στρατιωτική Ακαδημία West Point των ΗΠΑ ένας δόκιμος βρίσκεται απαγχονισμένος από ένα δέντρο. Από το άψυχο σώμα του λείπει η καρδιά. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο ντετέκτιβ Λάντορ, ο όποιος θα συνεργαστεί με έναν φιλότιμο εκπαιδευόμενο, που ονομάζεται Έντγκαρ Άλαν Πόε (ναι). Μαζί θα αναζητήσουν μια άκρη, μέχρι να βρεθεί κρεμασμένος και δεύτερος στρατιώτης.
---------------------------
Στις 6 Γενάρη του 2023 εμφανίστηκε αυτό εδώ το διαμαντάκι στο Netflix. Λίγες μέρες πριν είχε κάνει πρεμιέρα σε επιλεγμένες αίθουσες. Η ταινία μάς μεταφέρει πέρα από τον Ατλαντικό στο 19ο αιώνα κι αποπνέει ακριβώς την ατμόσφαιρα που θα περίμενε κανείς. Για κάποιον λόγο αυτή η ατμόσφαιρά του φαίνεται και από τον τίτλο της. Ακόμη, είναι κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Louis Bayard.
Πρώτο αξιοσημείωτο πράγμα είναι το cast. Christian Bale, Gillian Andreson, Toby Jones. Και φυσικά ο Harry Melling στον ρόλο του Edgar Allan Poe. Και ξεκινώ από τον τελευταίο... Η απεικόνιση του Αμερικανού συγγραφέα είναι αστεία καλή. Και να μην ήξερες καθόλου αυτήν την πληροφορία, θα μάντευες ότι ο τύπος υποδύεται τον Πόε. Ενδεχομένως και οι κινήσεις ή οι εκφράσεις του προσώπου να είναι πιστές. Κάπως έτσι θα έπρεπε να ήταν και στην πραγματική ζωή ο Πόε – ο οποίος παρεμπιπτόντως υπηρέτησε ένα φεγγάρι το 1830 στη συγκεκριμένη στρατιωτική σχολή.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η παρουσία του Πόε στην ταινία. Είναι το γενικό κλίμα. Ο Edgar Allan Poe υπήρξε θεμελιωτής μιας πρώιμης γενιάς λογοτεχνίας τρόμου, μυστηρίου και φαντασίας. Κι αυτό ακριβώς υπηρετεί και το The Pale Blue Eye (κι ο τίτλος είναι δανεισμένος από διήγημα του Πόε).
Από την άλλη, ο έτερος πρωταγωνιστικός χαρακτήρας, ο Αύγουστος Λάντορ -παραδόξως κάτι μεταξύ Serj Tankian και Άρη Σερβετάλη- είναι εξαιρετικός. Ο Christian Bale αποδεικνύεται μία ακόμη φορά ικανότατος ηθοποιός και δίνει βάθος σε έναν ρόλο που έχει μεν απαιτήσεις, αλλά είθισται -κακώς βέβαια- να αποδίδεται πιο flat.
Σύντομο, αλλά καλό ρολάκι για την Gillian Anderson (του All About Eve, του πρόσφατου The First Lady, του The Crown, του X-Files ντε). Επίσης, καλός ο Toby Jones (με 16 συμμετοχές από το 2020 σε κινηματογραφικές παραγωγές). Αρχοντική η Lucy Boynton (την ίδια χρονιά υποδύθηκε και την Μαρία Αντουανέτα στο Chevalier).
Ως προς την πλοκή, η ταινία ξεκινά δυναμικά, μα κάπου κόβει ρυθμό. Στα μισά μοιάζει να πηγαίνει αργά και χωρίς η έρευνα να προχωρά. Όμως συνειδητοποιείς ότι από ένα σημείο κι έπειτα έχει χαθεί το whodunit στοιχείο. Δεν σε πολυκαίει ποιος είναι ο δολοφόνος, γιατί έχεις ήδη απορροφηθεί στην ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής που έχει μακάβρια αισθητική. Στο τέλος θα δοθούν όλες οι απαντήσεις και η λύτρωση, αν κι όχι απόλυτα ευχάριστη, είναι δομικό στοιχείο της πλοκής.
ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ; Αν είσαι φαν του Πόε, ναι. Αν είσαι φαν του Bale, ναι. Αν είσαι φαν της εποχής, ναι. Γενικά, ναι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου