Roger-Pol Droit - Μικρη Ιστορια της Δυσης

Τίτλος πρωτότυπου: Roger-Pol Droit - L' occident expliqué à tout le monde (2008)

Εκδόσεις Ψυχογιός

Μετάφραση: Ασπασία Σιγάλα

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2009

Σελίδες: 116

ΣΥΝΟΨΗ (από το οπισθόφυλλο)

Τι είναι η Δύση; Η λέξη βρίσκεται παντού, από τις ειδήσεις μέχρι τα βιβλία της Ιστορίας. Αλλά έχει τόσο διαφορετικές έννοιες που συχνά προκαλείται σύγχυση. Είναι μία περιοχή του κόσμου; Η Ευρώπη; Η Αμερική; Και οι δύο; Ή το σύνολο των πλούσιων χωρών; Είναι μια μορφή κοινωνίας; Ένα οικονομικό σύστημα; Μια θρησκεία, ένας τρόπος ζωής, ένας τρόπος σκέψης; Η ύπαρξή της πρέπει να μας χαροποιεί ή να μας προβληματίζει; Πού, λοιπόν, βρίσκεται σήμερα η Δύση; Σε συγκεκριμένα μέρη του πλανήτη; Ή μήπως έχει γίνει παγκόσμια;

Για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να αποσαφηνίσουμε την έννοια της Δύσης, πρέπει να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα. Αυτό ακριβώς αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας ο διάσημος φιλόσοφος και συγγραφέας Ροζέ-Πολ Ντρουά.

---------------------

Το βιβλίο αυτό είναι σε γενικές γραμμές αυτό που διαβάζεις στον τίτλο: μια μικρή ιστορία της Δύσης. Τι είναι η Δύση (εφόσον συμφωνούμε ότι δεν είναι απλώς ένας γεωγραφικός προσδιορισμός); Και πώς οριοθετείται;

Κι επειδή μιλάμε για μια “μικρή ιστορία” θα διαβάσεις την ιστορική προέλευση του όρου από την αρχαιότητα, το πέρασμα από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, τον μεσαίωνα, τη Γαλλική επανάσταση μέχρι και σήμερα.

Η έννοια της Δύσης ιστορικά, πολλώ μάλλον νέα, σύγχρονη όψη της Δύσης, περιγράφεται (και δε θα με έβρισκε αντίθετο φυσικά) όχι ως τόπος, αλλά ως ένα κοινωνικό σύστημα με πλείστα συμφραζόμενα (κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, τεχνολογικά κ.ο.κ.).

Θα διαβάσουμε επίσης ποιοι παράγοντες συνετέλεσαν στην οικοδόμηση αυτού που ονομάζεται Δύση. Θα δούμε (αρκετά σύντομα, είναι η αλήθεια) ποια στοιχεία προσέδωσε η αρχαία Αθήνα και η Ρώμη. Παράλληλα, ο Ντρουά σχολιάζει την συνεισφορά του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού.

Αλλά, αν και ο Ντρουά γέρνει σαφώς υπέρ της Δύσης, δεν είναι μονομερής. Δεν αναφέρεται μόνο στη λαμπρή ιστορία της Δύσης. Καταπιάνεται και με τις αιματηρές εκστρατείες της, την αποικιοκρατία, την ηγεμονική θέση της και την αρχομανία που την χαρακτηρίζει.

Πάντως, ο Ντρουά πρεσβεύει και προκρίνει έναν οικουμενισμό, με τον οποίο δεν μπορώ να διαφωνήσω. Σε γενικές γραμμές, μού φαίνεται αρκετά κρίσιμο να γνωρίζει κανείς επαρκώς τον κόσμο γύρω του και πώς έφτασε εδώ, να σταθεί λίγο παραπέρα και να δει με πιο ευρεία ματιά την κοινωνία του, το έθνος του, τις πεποιθήσεις του και πάει λέγοντας εσαεί. Σε μια χώρα που ακροβατεί μεταξύ Δύσης και Ανατολής (και δεν εννοώ γεωγραφικά), έχει ένα ενδιαφέρον. Και στο τέλος προκύπτει βέβαια και το ερώτημα: τελικά τι είδους Δύση θέλουμε; Τι είδους Δύση αντέχουμε;

Το μικρό αυτό βιβλίο είναι στημένο σε ερωταπαντήσεις, όχι κακή επιλογή για το ύφος και το είδος που θέλει να υπηρετήσει. Είναι επίσης γραμμένο σε απλό, απλούστατο, ύφος, πιο κοντά στην εκλαϊκευμένη επιστήμη. Αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι απευθύνεται σε ένα ευρύ ποικιλόμορφο κοινό, δεν είναι επίσης κακή επιλογή. Επομένως, περισσότερο δες το ως ένα εγχειρίδιο, αρκετά χρήσιμο, διαφωτιστικό και σαφές, που δουλεύει μια χαρά και για νεαρότερες ηλικίες (μην το παρακάνεις όμως).

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Γιατί όχι; Είναι εύκολο, χρήσιμο και διασκεδαστικό (ναι). Θα μάθεις, δεν θα χάσεις. Αλλά μη περιμένεις ότι θα διαβάσεις βαριά ιστορία και αναλυτικές θεωρήσεις.

βαθμολογία: 70/100