Stephen King – Μιζερι

 

Τίτλος πρωτότυπου: Stephen King – Misery (1988)

Μετάφραση: Παλμύρα Ισμυρίδου

Εκδόσεις Κλειδάριθμος

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2021

Σελίδες: 408

ΣΥΝΟΨΗ

Ο διάσημος συγγραφέας Πολ Σέλντον βρίσκεται σοβαρά τραυματισμένος και παγιδευμένος μετά από ένα αυτοκινητικό ατύχημα, στο σπίτι της πιο αφοσιωμένης θαυμάστριάς του. Σύντομα καταλαβαίνει ότι η σωτήρας του, η Άνι Γουίλκς, δεν είναι μόνο πιστή αναγνώστρια, αλλά και μια απρόβλεπτη, επικίνδυνη παρουσία που έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις. Έτσι, υποδεικνύει στον Πολ Σέλντον τη συνέχεια που η ίδια θέλει να διαβάσει στα αγαπημένα της βιβλία.

--------------------------------

Ο Stephen King ήταν ανέκαθεν το comfort read μου. Όταν δεν ξέρω τι θέλω να διαβάσω πιάνω κάτι δικό του (ευτυχώς είναι πολυγραφότατος). Το Μίζερι είναι ένα από τα κλασικά του βιβλία (αρχικά θα το εξέδιδε με ψευδώνυμο, αλλά μαθεύτηκε πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο). Έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο και πλέον ανεβαίνει και σε θεατρική απόδοση. Δικαίως, θα πω εγώ.

Είναι από εκείνα τα βιβλία που σε κερδίζουν από τις πρώτες σελίδες και δεν σε αφήνουν να χαλαρώσεις μέχρι το τέλος. Ο Stephen King εδώ αφήνει στην άκρη τα υπερφυσικά στοιχεία που συχνά τον χαρακτηρίζουν και κινείται σε κάτι πιο γήινο και ανθρώπινο. Αναφέρεται στην εξάρτηση, την εμμονή και την τρέλα.

Η ιστορία του συγγραφέα Πολ Σέλντον (ο King αρκετές φορές έχει χρησιμοποιήσει συγγραφέα ως κεντρικό χαρακτήρα) είναι απλή, αλλά γεμάτη ένταση. Αλλά η ένταση δεν πηγάζει από υπερφυσικά στοιχεία, μα από την ψυχολογική σύγκρουση δύο ανθρώπων σε έναν περιορισμένο χώρο. Ο King καταφέρνει να στήσει έναν ψυχολογικό πόλεμο ανάμεσα σε δύο μόνο χαρακτήρες (ελάχιστοι άλλοι εμφανίζονται και για πολύ λίγο), όπου το δωμάτιο του Πολ μετατρέπεται σε φυλακή.

Αυτό που κάνει το βιβλίο να ξεχωρίζει είναι το πόσο ρεαλιστικά αποτυπώνει τον φόβο και την αίσθηση εγκλωβισμού. Νιώθεις σχεδόν την κλεισούρα, τον πόνο και την απελπισία του Πολ. Και συγχρόνως, όσο τρομακτική κι αν είναι η Άνι Γουίλκς, έχει κι αυτή μια τραγικότητα που σε κάνει να τη βλέπεις σαν κάτι απεχθές μεν, θύμα δε. Έχει βάθος, μια δόση τραγικότητας που σε κάνει να τη λυπάσαι, την ίδια στιγμή που την βλέπεις ως τον Ανταγωνιστή που πρέπει να νικηθεί. Η Άνι, ένας από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες της σύγχρονης λογοτεχνίας τρόμου, προσωποποιεί την εμμονή και την παραφροσύνη, ενώ ταυτόχρονα δεν παύει να φέρει μια τραγικότητα που την καθιστά σύνθετη και τρομακτικά αληθινή.

Ο King καταφέρνει (προς έκπληξη κανενός) να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα ασφυκτική, που μεταδίδει στον αναγνώστη την ίδια αγωνία και κλειστοφοβία που βιώνει ο ήρωας. Και δε λυπάται τους ήρωες του ή -για να το πω αλλιώς- θα δεις και gore στοιχεία.

Στο τέλος, το Μίζερι σε κάνει να αναρωτιέσαι: πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η λατρεία κάποιου για έναν δημιουργό; Τι σημαίνει θαυμάζω το έργο κάποιου; Και τελικά, ο συγγραφέας αήκει στο κοινό ή το κοινό στον συγγραφέα;

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Ναι, εάν σου αρέσει ο King, είναι must.