Jo Nesbo – Κυνηγοί Κεφαλών

Τίτλος πρωτότυπου: Jo Nesbo - Hodejegerne

Εκδόσεις Μεταίχμιο

Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη

Έτος ελληνικής έκδοσης: 2012

Σελίδες: 328

ΣΥΝΟΨΗ (από το οπισθόφυλλο)

Παρά το ότι υπολείπεται σε ύψος, ο Ρότζερ μοιάζει να τα έχει όλα: είναι ο πιο επιτυχημένος κυνηγός επιχειρηματικών ταλέντων της Νορβηγίας, έχει παντρευτεί την πανέμορφη ιδιοκτήτρια μιας γκαλερί και ζει σε ένα ονειρεμένο σπίτι. Για να κρατήσει όμως την ισορροπία στα οικονομικά του, εξασκεί και ένα δεύτερο επάγγελμα, αυτό του ληστή πανάκριβων έργων τέχνης. Μια μέρα, του δίνεται η ευκαιρία να οργανώσει την τελευταία μεγάλη δουλειά, αυτή που θα τον γλιτώσει από όλα τα χρέη. Μέσα από ανεξήγητες καταστάσεις ωστόσο, θα μετατραπεί από κυνηγός σε θήραμα και θα χρειαστεί να παλέψει για τη ζωή του. Ένα τουρ ντε φορς δράσης και σασπένς που κόβει την ανάσα, το οποίο βαδίζει στα χνάρια της τριλογίας "Millenium".

Ο Nesbo έχει ταυτιστεί με τον Χάρι Χόλε. Στη συνείδησή μου ο Χάρι Χόλε είναι ο Nesbo. Το να διαβάζει λοιπόν κανείς ένα βιβλίο έξω από τη σειρά του δαιμόνιου ντετέκτιβ Χάρι Χόλε είναι παράξενο. Μάλιστα, είναι τέτοια η δημοφιλία του πρωταγωνιστή-αστυνόμου που ο αναγνώστης μπορεί να είναι μέχρι και σχεδόν αρνητικά προκατειλημμένος.  

Αρχικά, δεν με ενθουσίασε (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι με απογοήτευσε), αλλά κυλώντας η πλοκή και καθώς ξεδιπλωνόταν η δράση πήρα αυτό που περίμενα από τον Nesbo. Η ιστορία εδώ είναι κάπως κινηματογραφική. Δοσμένη με απλή γλώσσα και με ομαλή κορύφωση της δράσης, διαβάζεται εύκολα, σχεδόν απνευστί. Ορισμένες στιγμές βέβαια είναι ξεκάθαρη η αίσθηση της υπερβολής ή ακόμα και η υποψία ότι ο συγγραφέας επινοεί κάποιες εύκολες και επιφανειακές «λύσεις» για να προχωρήσει την δράση.

Ωστόσο, ο Nesbo πετυχαίνει και πάλι να μας παρουσιάσει έναν αντι-ήρωα, που συμπονούμε και συμπαθούμε τόσο ώστε να ταυτιζόμαστε με την προσωπική του ιστορία. Ξεπερνά τις ηθικές συμβάσεις, τον politically correct πρωταγωνιστή και καταφέρνει να μας κάνει συμπαθείς χαρακτήρες που φυσιολογικά μάλλον θα μας απωθούσαν. Κακά τα ψέμματα, ο Ρότζερ δεν είναι εκείνος ο τύπος που θα ταυτιζόσουν μαζί του. Ούτε καν θα τον έκανες παρέα. Κι όμως, ο Ρότζερ είναι στα μάτια μας το θύμα, ο ήρωας ενός ανατρεπτικού διηγήματος. Οι ανατροπές είναι κι εδώ αναπόσπαστο τμήμα της γραφής του Nesbo. Και στο τέλος τέλος, δεν με πειράζει που και που ο (κάθε) συγγραφέας να κάνει την υπέρβαση και να βγαίνει έξω από το φάσμα της πεπατημένης και δοκιμασμένης συνταγής (βλ. Χάρι Χόλε). Έχει κάποιο ενδιαφέρον ο συγγραφέας να δοκιμάεται και σε άλλες φόρμες εκτός σεναριακού μοτίβου.

Στο σύνολό του είναι ένα γρήγορο και δεμένο μυθιστόρημα δράσης. Ακροβατεί, άλλοτε με μαεστρία άλλοτε πιο χοντροκομμένα, σε εύθραυστες ισορροπίες: όσο χυδαίο πρέπει, όσο μελό πρέπει, όσο gore πρέπει και τελικά όσο "αστυνομικό" πρέπει. Τα σκόρπια κομμάτια του παζλ ενώνονται σε ένα ενιαίο μοτίβο και αποκαλύπτουν τη σημασία των λεπτομερειών μιας ιστορίας κυνηγητού. Τέλος, το 2012 προβλήθηκε και η ομώνυμη ταινία από τον Morten Tyldum (7,6/10 στο imdb).

ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΩ; Γιατί όχι; Δεν είναι το καλύτερο μυθιστόρημα του Nesbo. Δεν είναι καν μέσα στα τρία καλύτερά του. Είναι όμως αξιόλογο και έχει τα θετικά στοιχεία της γραφής του Nesbo. Κυκλοφόρησε και σε αξιοπρεπέστατη pocket έκδοση σε πολύ προσιτή τιμή. Πάνω από όλα, είναι αυτοτελές, οπότε η σύγκριση με τα υπόλοιπα της σειράς του Χάρι Χόλε πρέπει να αποφεύγεται. 

βαθμολογία: 69/100